Ik ben sowieso een hevige Mankell-fan maar Midzomermoord vond ik samen met Dwaalsporen één van zijn allerbeste. Het is net of je een puzzel maakt met 1000 stukjes: Mankell geeft beetje bij beetje informatie vrij, zowel van de kant van de speurders als van de kant van de dader en op het eind blijken al die stukjes perfect in elkaar te passen. Niettegenstaande het een lijvig boek is, valt de spanning zelden weg. Op het eind kan je het boek zelfs niet meer wegleggen, omdat het zo spannend is. Tel daarbij nog het feit dat Wallander een sympathieke speurder is, met zijn eigen menselijke kantjes en het resultaat is een topthriller.