Thriller?? nee niet echt.

Bart Colenbunders word op een dag benaderd door een opdrachtgever die graag wil dat hij een bijzonder object op speurt en terug haalt. Het gaat om een inventief nieuw geneesmiddel. Maar niets is wat het lijkt en opeens jaag je met zijn allen dwars door België achter een salami aan..

De cover spreekt me aan. Een aangesneden salami met een scherp mes. Ik denk direct wat voor duistere praktijen zijn er gaande rondom dat geheel. Op de cover staat thriller en daar ga je dan ook van uit.
Ik begin met lezen en de schrijfstijl is vlot. Grappige woordspellingen en zinsopbouwen in plat Vlaams passeren de revue. Ik moet vooral erg lachen om het geheel. Het lijkt wel een slapstick van clowns. Elke keer verdwijnt er weer een salami op een andere manier.

Dit volg je dan tot over de helft van het boek maar dan raak je op een gegeven moment dat kat en muis spel een klein beetje moe. Spanning ontbreekt en herhalingen van gebeurtenissen met wel steeds iets andere ingrediënten maken dat ik als lezer een klein beetje verveeld raak.
Jammer want ik kan nou niet perse zeggen dat ik het slecht vind. Mijn verwachtingen waren anders dat speelt misschien ook een rol.

Het plot word weer iets anders en daar komt voor het eerst een klein beetje spanning kijken. Het eind maakt het geheel dan weer voorspelbaar af en dan is het gedaan.

Al met al niet wat ik had verwacht. Niet mijn schrijfstijl en ook niet helemaal mijn favoriet.