Andere schrijfwijze dan gebruikelijjk.

Recensie voor het blog in de boekenkast.
Het verhaal over Lotte die tegen de wil van haar dominante vader op een dag gaat deelnemen aan een vredeskamp. Als de vrouwen hun kamp hebben opgezet en als protest bloemen in de hekken bevestigen, leidt dat de aanwezige militairen hevig af. Het verwart de militairen en ze hebben geen idee hoe om te gaan met dit protest. Lotte is een van de weinigen met gezond verstand en een kritische vraagstelling.

Als ik het boek in handen krijg, valt op dat de cover een mooie afbeelding bevat. Op een ouderwets getekende manier geeft de voorkant een afbeelding weer waar het verhaal over gaat. Het boekje oogt iets ouderwets en ligt lekker in de hand voor wat betreft formaat.

Zodra ik begin te lezen, valt direct op dat dit geen doorsnee boek is met een standaard verhaallijn. Zinnen zijn zorgvuldig samengesteld. Het zijn geen zinnen die kort van stof zijn. De schrijfwijze heeft wat weg van onze oude Hollandsche taal en hier en daar zijn ook complexe woorden gebruikt, waardoor je als lezer wel even stil moet staan bij wat er daadwerkelijk bedoeld wordt. Het is geen boek waar je zo doorheen leest.

Hou je als lezer van een mooi verhaal met een schrijfwijze die bijna op kunst met woorden lijkt? Dan is dit een aanrader. Wel had ik af en toe door de ingewikkelde manier van zinsopbouw wat moeite het verhaal vast te houden. Maar dat ligt zeker niet aan het boek, want de vertelwijze is zeer mooi en uitgebreid aangepakt in dit verhaal. De manier van vertellen is een zeer kunstige vorm van schrijven.

Kortom, heb je zin in een boek dat even de aandacht vereist en zoek je niet iets alledaags waar er al 13 in een dozijn van zijn, dan is dit boek voor jou! Ik geef dit boek drie sterren.