Boeiend en spannend tot de laatste bladzijde

Oog om oog is echt een aanrader voor fans van John Green, die een boek willen lezen die zowel interessant als spannend is. De charakter development is erg goed en ik kon bijna niet stoppen met lezen!

Oog om oog vertelt het verhaal van Jaap-Jan. Op de basisschool is hij gepest, of beter gezegd mishandeld, door zijn klasgenootje Ivar. Toen hij naar de middelbare school ging, was hij door deze voorvallen zo onzeker geworden, dat nieuwe contacten leggen erg lastig voor hem was. Nu hij naar de hogeschool gaat, gooit hij het over een andere boeg en probeert over zijn onzekerheid heen te stappen. Hij maakt nieuwe vrienden, Scrabble, Liza, Mi-Lan en Antoine, en wordt barman bij een nachtclub. Het gaat een stuk beter met hem, en hij hoeft steeds minder te denken aan zijn verschrikkelijke jeugd. Totdat Ivar opeens weer voor zijn neus staat...

Wat me meteen opvalt aan het verhaal zijn de bijzondere personages die in het boek voorkomen. Jaap-Jan is op zich best wel een doorsnee jongen, maar zijn vrienden zijn een ander verhaal. Scrabble en Vero schieten daar met kop en schouders bovenuit. Ik vond het heerlijk en super grappig om over Scrabble te lezen. Al die perfect gearticuleerde zinnen met een wijze woordkeus. Wanneer ik over hem las hoorde ik zo'n kak stemmetje met een Brits accent in mijn hoofd. Hoewel hij soms over kwam bij mij als een betweter, vind ik hem toch zijn charme hebben. Vero is een mysterieus meisje en een jeugdvriendin van Jaap-Jan. Ze liet niet veel van zichzelf los, maar had wel heel veel wijze woorden klaar, was lief voor JJ, maar verdween van de een op de andere dag. (Hallo Alaska Young/Margo Roth Spiegelman).

Het is duidelijk dat Buddy inspiratie gehaald heeft uit de boeken van John Green. Dat blijkt uit de bijzondere karakters en de leeftijd van de personages. Ook blijkt het uit de tijd en locatie waar het boek zich afspeelt. Er wordt zelfs een keer naar John Green gerefereerd! Bij het evenement in Noordwijk vertelde Buddy al dat hij John Green erg bewonderde en dat hij hem zelfs een keer tegen gekomen is in de VS. (Fun Fact: Buddy heeft toen zijn boek Pokerface aangeboden aan John, en deze heeft hij toen aangenomen. Hij zei alleen wel dat hij het lastig zou gaan vinden om de Nederlandse taal te lezen. Er staat dus een boek van Buddy in de boekenkast van John Green. Hoe vet is dat?!).

De verhaallijn van het boek heeft me ook erg verrast. Ik had verwacht dat het hele boek zou draaien om wraak nemen op Ivar. Maar dat bleek niet zo te zijn. In het eerste gedeelte van het boek lees je vooral over het leven van Jaap-Jan als student. Over zijn nieuwe vrienden en over zijn nieuwe baan. Ook lees je steeds flashbacks van Jaap-Jan over zijn kindertijd. In die flashbacks maak je kennis met Vero, de jonge Ivar en nog wat andere personen uit JJ's jeugd. Ook hield ik me in dit gedeelte van boek veel bezig met het mysterie rond de relatie tussen Vero en Liza. Hoe kan het toch dat ze zoveel op elkaar lijken maar Liza zegt dat ze niks afweet van ene Vero.

In het tweede gedeelte van het boek wordt het echt spannend. Jaap-Jan heeft Ivar gezien. De flashbacks van Jaap-Jan zijn verdwenen en alles speelt zich vanaf nu in het heden af. Hij bedenkt een plan. Vanaf dit gedeelte kon ik echt niet meer stoppen met lezen. Ik was zo benieuwd hoe de wraakactie van Jaap-Jan zou zijn. De eerste zin van het boek is niet voor niks: Voordat je dit boek gaat lezen moet je één ding weten: dat het me spijt. En dat ik het de volgende keer weer zou doen.