Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Ware vriendschap maalt niet om leeftijd, status of afkomst

Ingeborgleest! 03 april 2016
Soms hoef je geen rondje te gaan hardlopen om buiten adem te raken. Het lezen van het eerste hoofdstukken uit ‘In het spoor van de eclips’ volstaat ook. Hoofdpersoon Nat Dobbs een klunzige puber van vijftien, vertelt over zijn leven tot nu toe. Drie basisscholen, twee middelbare scholen en op de derde lukt het weer niet… Getreiterd worden door klasgenoten, een vader die meer geeft om zijn Ford Mustang-cabriolet uit 1967 dan om zijn jongste zoon terwijl grote broer Gunner uitsluitend geïnteresseerd is in meisjes en sport.

In een uiterste poging erbij te horen, laat Nat zich door klasgenoten uitdagen om zijn broek te laten zakken…en eindigt met die actie op de lokale televisie. Daarmee is de maat voor Nat’s ouders vol: ze besluiten te verhuizen, en zo hun klunzige zoon nog een laatste kans op een enigszins normale schoolcarrière te gunnen.

In Manhattan, Montana, moet het dan allemaal gaan lukken. Na zijn eerste dag op de nieuwe school laat Nat zich door de populairste jongens uit de klas opnieuw verleiden tot een stunt…die echter totaal anders uitpakt dan bedoeld. Nat leert Milo Quincy kennen, de lokale kluizenaar, een 65-jarige sterrenkundige met een twijfelachtige reputatie. Tussen Quincy en Nat groeit een vriendschap, een ware vriendschap die niet maalt om leeftijd, status of afkomst.

Helaas blijkt de 65-jarige sterrenkundige ongeneeslijk ziek. Quincy heeft nog wel een grote wens: de totale zonsverduistering in Kentucky zien. Gesterkt door zijn vriendschap met Quincy, zet Nat alles op alles om deze wens te laten uitkomen. Hij chanteert zelfs de lokale schone Celeste, die moet helpen bij de uitvoering van deze road trip: 2700 kilometer door onder meer Wyoming en South Dakota, en 2700 kilometer terug.

Met de verschijning van Quincy en even later Celeste, begint ‘In het spoor van de eclips’ pas echt te boeien. De eerste hoofdstukken zijn een opgefokte opsomming van alles wat er mis is in Nat’s leven, doorspekt met de nodige platte taal. Behoorlijk vermoeiend als je dit voor het eerst leest, tot je je realiseert dat dit precies het stoere taalgebruik is van een puber die erbij wil horen. Knap gevonden van Bronagh Curran, de 28-jarige Ierse schrijfster die met ‘In het spoor van de eclips’ debuteert.

Hoewel het pesten en de ziekte van Quincy een belangrijke rol spelen in het verhaal, is ‘In het spoor van de eclips’ zeker geen zwaar boek. Er valt genoeg te lachen, over mislukte natuurkundeproeven bijvoorbeeld, en over hoe je een wit sjaaltje uit een rivier redt. De roadtrip wordt zo levendig beschreven, dat je als lezer de hitte overdag voelt, en bijna mee kunt zingen met de muziek uit de autoradio. Curran heeft nog meer pareltjes in haar boek verwerkt, die ik hier niet zal noemen, maar die het verhaal nog verder kleuren.

Hoewel het einde van het verhaal voorspelbaar lijkt, is het dat toch niet. In de laatste hoofdstukken wordt de lezer nog enkele keren op het verkeerde been gezet en dan, als je ‘In het spoor van de eclips’ eindelijk dichtslaat, heb je Quincy, Nat en Celeste in je hart gesloten en wil je als lezer maar een ding: meer…! Wellicht dat Bronagh Curran ons over een paar jaar nog eens wil verblijden met een verhaal over de studententijd van Nat en Celeste??

Intussen vind ik het onbegrijpelijk dat ‘In het spoor van de eclips’ vooralsnog alleen in het Nederlandse taalgebied verschijnt. Hebben de Britse, Ierse en Amerikaanse uitgevers zitten slapen door de rechten niet te kopen?
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ingeborgleest!