Goed neergezette sfeer.

In 1986 zijn de vrienden Eddie, Hoppo, Fat Gav, Micky en hun vriendinnetje Nicky een tamelijk hechte groep. Zij communiceren buiten met elkaar door middel van krijttekeningetjes en zijn elkaar tot steun bij het leven van alledag. Dit verandert door een aantal incidenten, die allemaal op de een of andere manier met elkaar verband lijken te houden. De groep valt uit elkaar en ieder gaat zijn eigen weg. In 2016 krijgt Eddie bezoek van Micky, en dat maakt dat Eddy achter de waarheid aan wil om af te rekenen met de nachtmerries uit zijn verleden.

Wow, wat een boek. Spanning, vriendschap liefde en teleurstelling, lotsbestemming, oorzaak-gevolg, zijn zo'n beetje de ingrediënten. De proloog maakt gelijk erg hongerig naar dit verhaal. Ik werd gelijk het boek in getrokken. In 1986 zetten een paar gebeurtenissen een kettingreactie in gang. In 2016 zie je hoe groot dat sneeuwbaleffect eigenlijk is. De ik-figuur, Eddie vertelt afwisselend in het nu, 2016, en blikt terug op 1986, 30 jaar geleden. Die afwisseling is heel goed gedaan, zo kom je telkens een stukje meer te weten over het hoe en waarom. Maar de echte klapper, dat laatste puzzelstukje valt pas op het einde op zijn plaats. Goed geschreven verhaal dat een klein beetje de sfeer van Stephen King boeken heeft. Maar dan zonder bizarre horror. Dikke vier sterren!