Jason Mott’s debuut roman “De teruggekeerden” gaat over een interessant idee: wat als overledenen terugkeren?

De dichter Jason Mott uit Noord- Carolina vertelt het horrorverhaal, wat er gebeurt als geliefde overledenen weer levend terugkomen, soms jaren na hun dood. De wereld staat op zijn kop. Het is een plot dat ons bewust maakt wat we willen in het leven.

Over de hele wereld komen geliefden terug. Niemand weet waarom dit gebeurt, of het een wonder is of het eind van de wereld. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in een kleine gemeenschap Arcadia in het zuiden van de Verenigde Staten. De hoofdpersonen zijn Harald en Lucille Hargrave. Ze zijn een ouder koppel, wier leven totaal veranderd was toen ze hun achtjarige zoon verloren. Die tragedie is al vijftig jaar geleden als hun zoon aan hen verschijnt, precies zoals zij zich hem herinneren, dus als achtjarige jongen. Hij is teruggebracht door een agent van het Internationale bureau van de teruggekeerden Martin Bellamy, toen hij dwaalde door China. Harold en Lucille kunnen niet tot overeenstemming komen of de jongen nu echt is of niet.

Als steeds meer doden terugkeren naar hun familie, komen er ook steeds meer problemen, ook voor de Hargraves. Er ontstaat verwarring en angst, dat landen niet genoeg plaats zullen hebben om alle teruggekeerden te herbergen. Wat er gebeurt, laat je nadenken over religie, leven, dood en verdriet. Maar niet iedereen komt terug en dat veroorzaakt weer verbitterdheid.Jason Mott heeft aandacht voor iedere reactie, sommigen zijn heel erg blij, anderen worden kwaad of vertrouwen het niet.

Na een hoofdstuk gelezen te hebben op de site van Harlequin, vond ik het zo ’n fascinerend onderwerp, dat ik me meteen heb aangemeld bij Notjustanybook om het boek te lezen voor een recensie. Ik was heel benieuwd of Jason Mott onderwerpen zou aansnijden, die ik verwachtte. Er wordt tijdens ondervragingen wel steeds naar gerefereerd: Waar waren jullie voor jullie weer terugkeerden? Ik bleef doorlezen, omdat ik hoopte dat tegen te komen, maar helaas bleef ik wat dat betreft op mijn honger zitten. Ook voelde ik geen connectie met een karakter, ook niet met Lucille, terwijl ik toch ook moeder ben. Normaal word ik wel emotioneel, maar tranen bleven uit. Wel komen er allerlei vragen bij je boven en je vraagt je af hoe jij zou reageren. Hoe zou jij je voelen als je kind weer terugkomt na zijn dood? Ik voelde niet veel bij de beschrijving van zijn terugkeer. Misschien komt dat omdat Jason Mott zelf geen ouder is.

Jason Mott kwam op het idee over dit onderwerp, toen hij een droom had over zijn moeder, die aan de keukentafel zat en met hem een gesprek begon. Deze droom bleef in zijn hoofd rondzingen en hij vroeg zich af, wat er zou gebeuren als het nu eens écht zou zijn.

De filmrechten zijn al gekocht door Brad Pitt’s productie maatschappij en ABC kondigde aan, dat er een TV- serie komt, gebaseerd op dit boek.

De stukjes tussendoor over andere teruggekeerden waren ook mooi om te lezen. Met mooi proza onderzoekt Jason Mott vragen als trouw, moraliteit, liefde en verantwoordelijkheid. Ik denk, dat Jason Mott een goede schrijver beloofd te worden. Ik zat steeds te twijfelen tussen drie en vier sterren, dus ik waardeer dit boek met 3,5 ster.



Vanaf 27 augustus 2013 verkrijgbaar.