kom maar op met deel 2

Bij het napluizen van de najaarscatalogus van A.W. Bruna viel me onmiddellijk Orphan X op. Gregg Hurwitz ken ik van naam, maar had nog niets gelezen van deze auteur. Korte inhoud van zijn nieuw boek sprak me wel aan maar dacht niet dat het echt iets voor mij was, dus liet ik het aan me voorbijgaan tot ik een mailtje ontving van de uitgeverij of ik geïnteresseerd was in deelname aan de blogtour rond Orphan X. Hier kan ik toch altijd zo slecht nee tegen zeggen, en daar ben ik achteraf dan ook altijd heel blij om.

Orphan X is een actiethriller, eentje met een verhaal en eentje met een hart. Verteld in korte hoofdstukken, hier en daar krijg je een inkijk op zijn leven als kind in training. Dit wordt dan mooi onderscheiden door kursieve tekst.

Evan Smoak wordt als kleine jongen ingelijfd in een project waar de overheid gewetenloze killers maakt. Dankzij zijn tutor Jack Johns wordt Evan de meest gevreesde Orphan, maar ook de meest menselijkste moordenaar.
Evan leeft bij zijn geboden maar in dit verhaal moet hij soms van een gebod afstappen zonder dat hij het zelf wil.

Gedurende het verhaal staat zijn RoamZone-telefoon niet stil. Steeds ingeleid met de vraag: Heb je hulp nodig? waarop Orphan X als een moderne Robin Hood de persoon in kwestie ter hulp schiet en zo laag mogelijk onder de radar blijft.
Maar eigenlijk mocht hij er niet meer zijn volgens het project en wordt er een ware klopjacht op hem gehouden.
Wie kan hij vertrouwen? Wie kan en mag hij helpen zonder zichzelf de das om te doen? En wie is de mol in het verhaal?

Een ware rollercoaster van actie waar ook tijd is gemaakt om even op adem te komen en de menselijke kant van Orphan X te bewonderen.
Afgewerkt met een open einde zodat je reeds met een glimlach kan wachten op het volgende deel in deze serie.