Een jeugdboek met een zeer duidelijke boodschap

Twee zilverreigers, een jongen en een vogelmeisje sieren de kleurrijke cover van het avontuurlijke jeugdboek Vogelkinderen.
Wekelijks worden we overspoeld door klimaatprotesten om aan te kaarten dat het niet vijf voor twaalf is maar eerder 12 uur. Iedereen ziet in dat de manier waarop we leven nefast is voor de aarde. En het boek van Mark Boode, Vogelkinderen, speelt hier graag op in.
Er zijn geen oorlogen meer en iedereen is gelijk. Geen armen of rijken, alleen oudmensen, Vogelkinderen, planten en dieren. Buiten het feit dat oudmensen geen bestuurders kunnen worden en Vogelkinderen wel. En dat is hetgeen Nulan, Dayo’s vriend, gaat afdwingen. Al moet hij er een mensenoorlog om beginnen.
Dayo is een mensenjongen die verliefd is op Aqila, een vogelkind. Onderling verstaan ze elkaar maar hun relatie zou niet getolereerd worden door de bestuurders.
En dan komt de dag dat Kuna Nyima, de moeder van Aqila en belangrijkste bestuurder, verdwijnt. Voor Nulan is dat het teken tot een opstand tussen mensen en Vogelkinderen, het moment om alles te veranderen en de macht te grijpen.
Vogelkinderen is een niet alledaags jeugdboek. Het is futuristisch, avontuurlijk, spannend maar bovenal het overdenken waard.
De auteur zegt wel dat het een jeugdboek is maar er zit heel wat waarheid in. En misschien heeft hij het ook zo gemaakt dat de jeugd gaat nadenken over allerhande zaken die zich voornamelijk nu afspelen.
De opmaak van het boek is zeer duidelijk. In verschillende lettertypes geeft hij de personages aan. Maar zijn ervaring in theaterstukken en lesgeven in drama heeft hem hier en daar in het boek toch parten gespeeld want dit sijpelt er ongemerkt toch door.
Een zeer sterk verhaal met een zeer duidelijke boodschap zal menig lezer, jong en oud, zeker aanspreken.

Pluspunt:
De toegevoegde reisgids over Amalur, het land van de vogelmensen, is zeker het overlezen waard. De auteur heeft hier een extra punt voor verdiend om de lezer totaal mee in zijn denkwereld te trekken.