Als vanouds, maar toch anders

In het dertiende deel van de avonturen van De Grijze Jager heeft Maddie, oftewel prinses Madelyn, haar derde jaar als leerling Grijze Jager afgerond en gaat ze tussendoor eerst naar huis om tijd door te brengen met haar familie. Het lijkt een lange en saaie tijd te worden, maar gelukkig gaat het leven van bepaalde vijanden ook door. Maddie gaat op speurtocht naar gangenstelsels in het kasteel en haar vader Arnaut en Grijze Jager commandant Gilan gaan op weg om De Clan van de Rode Vos te verjagen.
De Clan van de Rode Vos heeft het gemunt op de troon van koninkrijk Araluen. Koning Duncan heeft jaren terug de wet gewijzigd waardoor ook vrouwen recht hebben op een plek op de troon. Hier zijn zij het niet mee eens en ze komen in opstand. Maddie komt oog in oog te staan met de leider van De Clan, maar weet hij wel van haar dubbelleven? En wie is deze leider?

Na het boek ‘De koninklijke leerling’ wist ik niet of ik nog een deel kon verwachten in deze fantasierijke serie, maar ineens verscheen daar, gelukkig, toch een vervolgdeel.
Als vanouds kroop ik deze bekende wereld weer in en het was fijn om weer terug te zijn in het land van de Grijze Jagers en koninkrijk Araluen. Boek twaalf is alweer even geleden en hierdoor waren de verwijzingen naar eerdere avonturen erg fijn. Af en toe bevatte het stukken die iets langdradiger waren, maar verder leest het verhaal hetzelfde als de andere delen: met veel vaart.

Een boek met nieuwe en oude personages, humor en spanning en weer een goed avontuur. Wel miste ik de aanwezigheid van oudere personages of komt dat omdat ik zo gehecht ben aan Halt en Will? De serie draaide om hen, maar misschien geven zij het stokje door aan een nieuwe generatie hoofdpersonen. Maddie leerde ik hierdoor steeds beter kennen, waardoor zij voor mij al echt bij de Grijze Jagers hoort.

Het einde van het boek kan ik niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Praktisch gezien was er eigenlijk geen einde, omdat dit deel één is van een tweeluik! Het viel mij tijdens het lezen op dat de spanning in het boek langzaam werd opgebouwd en eerst vond ik dat jammer, maar nu blijkt dat er op magnifieke wijze werd toegewerkt naar een enorme cliffhanger. Ik hoop maar dat de uitgeverij ons niet te lang laat wachten op het vervolgdeel… Kortom: het was als vanouds weer erg fijn om te lezen en door de cliffhanger kan ik niet wachten op het volgende deel!