Een geloofwaardige apocalyps in De 5de golf

Naar aanleiding van de verfilming, die vanaf 28 januari in de bioscoop draait, heeft A.W. Bruna uitgevers een filmeditie van De 5de golf uitgebracht. De apocalyptische young adult roman is meeslepend en een echte page-turner. Ondanks dat een verhaal over een invasie van aliens niet geloofwaardig klinkt, voelt het levensecht.

De eerste golf: duisternis. De tweede golf: verwoesting. De derde golf: infectie. De vierde golf: invasie. Met de vijfde golf in het vooruitzicht is Cassie op de vlucht voor de Anderen. Deze buitenaardse wezens hebben haar vader vermoord en haar broertje ontvoerd. Cassie heeft hem beloofd om hem te komen halen, en ze is niet van plan deze belofte te breken. De eerste vier golven zijn al voorbij voordat het verhaal goed is begonnen. De eerdere golven zijn verteld in flashbacks vanuit Cassie’s perspectief, en het voelt levensecht. Ondanks dat een alien-invasie niet echt aannemelijk is, voelt het verhaal van Cassie wel als realiteit. Het plot is bloedstollend en meeslepend.

Om te kunnen overleven heeft Cassie twee regels: vertrouw niemand en blijf alleen. Maar nadat ze wordt neergeschoten door een sluipmoordenaar, moet ze deze regels breken. Ze is gered door de mysterieuze Evan Walker, en op deze momenten is het boek niet alleen superspannend, maar ook romantisch. Tussen alle oorlog en aliens door, blijft Cassie een tienermeisje en kan ze de charmes van Evan moeilijk weerstaan. Maar kan ze hem wel vertrouwen? Evan praat regelmatig zijn mond voorbij en lijkt meer te weten over Cassie dan ze hem verteld heeft. Ondanks dat hij overal z’n praatje klaar heeft, blijf je onrustig. Het wantrouwen maakt je nerveus tijdens het lezen, is Evan nou wel of niet te vertrouwen?

De dertien delen van De 5de golf hebben meerdere vertellers: Cassie, haar broertje Sammy, haar high school crush Ben, en er is zelfs een hoofdstuk weggelegd voor de sluipmoordenaar. Toch is het niet altijd meteen duidelijk vanuit welk perspectief je aan het lezen bent. Deze verschillende perspectieven maken het heel interessant, zeker omdat dezelfde momenten er anders uit zien door de ogen van een ander. Het perspectief van Cassie is het meest humorvol om te lezen; ondanks de afschuwelijke situatie weet haar humor een glimlach te ontluiken. Ondanks alle gruwelijkheden die de apocalyps meebrengt, is dit boek over verlies, moed en liefde niet een te heftig verhaal. Het boek heeft een open einde, want hoe het verder gaat kan je lezen in het volgende deel De oneindige zee.