Achtbaan van emoties

Paaz is een achtbaan van emoties. Het is realistisch geschreven en het voelt alsof je een inkijkje krijgt in hoe het er echt aan toe gaat in de paaz. De beschrijvingen zijn gedetailleerd maar niet te.
Emma is een goed opgebouwd karakter. Het voelt levensecht maar doodeng om in Emma's hoofd mee te kijken en mee te voelen, en soms niet te voelen. Haar achtbaan van emoties sleept je mee door de hoofdstukken en door de bladzijdes heen, dit is een boek wat je in één keer uit moet lezen. Het karakter van Emma is een waarvoor je sympathie kan opbrengen en dit maakt het soms ook zwaar om te lezen hoe zij het leven ervaart.