Sneeuwengelen is ijzingwekkend spannend

De nieuwste winterthriller van Suzanne Vermeer is intrigerend leesvoer voor de donkere dagen. De meiden uit de perfecte vriendinnengroep hebben iedere zo hun eigen geheimen. Als ze elkaar niet langer vertrouwen, lijken ze één voor één doelwit te worden. Ondanks wat clichés is Sneeuwengelen een spannend boek met een verrassende ontknoping.

IJskoude leugens in Lapland
Het plot komt niet vlot op gang; het schetsen van de situatie en de vriendinnengroep duurt even. De hechte vriendinnenclub De Sneeuwengelen wordt geconfronteerd met het overlijden van Daphne. Gewoon een ongeluk, toch? Vlak daarna slaat wéér het noodlot toe. Vanaf dit moment begint het balletje te rollen en leest Sneeuwengelen als een speer. De grote vraag is natuurlijk of de dood van de vriendinnen een ongeluk is of niet. Het feit dat de overgebleven vriendinnen allerlei geheimen voor elkaar hebben, helpt natuurlijk niet. Op hun jaarlijkse wintersportvakantie blijken de leugens moeilijk vol te houden. In het koude Lapland komen er scheurtjes in hun relatie en na het ontvangen van mysterieuze sms’jes vertrouwen ze niemand meer, zelfs elkaar niet. Hebben ze het eigenlijk wel zo goed met elkaar voor?

Van sentimenteel naar spannend
Het verhaal begint eerder gevoelig dan spannend, wanneer een van de Sneeuwengelen het leven laat. Als de vriendinnen op hun langverwachte wintersportvakantie gaan om hun vriendschap te eren en ze mysterieuze sms’jes ontvangen, wordt de spanning opgebouwd. Door de zorgvuldige opbouw van Vermeer voelt het wantrouwen van de vriendinnen als vanzelfsprekend. De lezer heeft een groot voordeel dat de dames zelf niet hebben: door de meerdere vertelperspectieven krijg je een duidelijker beeld dan de meiden. Het enige wat je kunt doen is doorlezen en hopen dat de resterende Sneeuwengelen elkaar nog in vertrouwen durven nemen… Sneeuwengelen is spannend tot het einde en heeft een verrassende ontknoping.

Herkenbaar en soms cliché
De wereld die Vermeer beschrijft staat niet ver van de werkelijkheid en dit maakt de roman herkenbaar. De meiden zoeken bijvoorbeeld dates via Tinder of Lexa en zijn onzeker over hun carrière en liefdesleven. De karakters zijn sympathiek, maar hebben allemaal iets te verbergen, waardoor er een web van leugens geweven wordt. Clichés worden niet vermeden: het verliefd worden op een patiënt, een scharrel die er relaties met meerdere Sneeuwengelen op nahoudt en een dokter met een verslaving aan medicatie komen voorbij. Ook wat algemene opmerkingen over vriendschappen passeren de revue, waaronder hun vriendschapsmotto: ‘Één voor allen, allen voor één’. Toch doen deze clichés geen afbreuk aan het verhaal. Vermeers winterthriller Sneeuwengelen is een aanrader voor de koude dagen.