Harry Potter-lookalike met plottwist

Stel je voor… je bent wees, en op je elfde word je verteld dat je niet normaal bent. Je bent namelijk een Magiër en je bent toegelaten tot een prestigieuze tovenaarsschool. Daar neemt het schoolhoofd je onder zijn hoede, je bent namelijk “de uitverkorene”. Klinkt dit niet bekend in de oren? Op het eerste gezicht lijkt Carry On een Harry Potter 2.0, maar gelukkig weet Rainbow Rowell toch het roer om te gooien.  

In haar eerdere boek Fangirl schreef de hoofdpersoon Cath fanfiction over Simon en Baz, maar Rowell was nog niet klaar met deze karakters. Toch wilde ze hun verhaal niet vanuit Cath schrijven, maar ze wilde ontdekken wat ze zelf met deze karakters kon doen, en zo ontstond Carry On.  

Simon gaat terug naar Watford School of Magicks voor zijn laatste jaar, maar niets loopt zoals hij wil. Zijn vriendin maakt het uit en zijn mentor wil hem van school halen voor zijn eigen veiligheid. Gelukkig is zijn kamergenoot en aartsrivaal Baz verdwenen, maar hij wordt er juist paranoïde van. De Sleur wil Simon kwaad doen omdat hij ‘s werelds krachtigste magiër is, maar Simon en zijn beste vriendin Penny zijn vastbesloten de Sleur tegen te houden en de oorlog te stoppen.  

Op het eerste gezicht heeft de roman heel veel weg van Rowlings ‘Harry Potter’-serie: er is een jongen, de uitverkorene, die in de wereld van de Normalen leeft, tot hij op een tovenaarsschool wordt toegelaten. Naast de school is een betoverd bos en iemand die voor de dieren zorgt en er is een almachtig schoolhoofd dat vaak weg is om tegen het kwaad te strijden. De overeenkomsten stapelen zich op en het lijkt alsof Rowell zelf weinig inspiratie had tijdens het schrijven.  

Ondanks al deze elementen weet Carry On toch te boeien: het is gemakkelijk geschreven met korte zinnen en veel dialoog. Het leest daardoor snel weg. De (korte) hoofdstukken wisselen elkaar snel af en laten het verhaal zien door de ogen van verschillende karakters.  

Het boek zit vol monsters, van geesten tot vampieren. Dit is vrij normaal, maar wanneer de geest van Baz’ moeder verschijnt, verandert alles. Van gezworen vijanden worden Baz en Simon kameraden om het mysterie op te lossen. Maar Baz blijkt hele andere plannen met Simon te hebben dan verwacht. Dit is de grote verrassing van het boek en plotseling neemt het verhaal een hele andere wending.  

Ook romantiek komt voorbij in de Young Adult-roman, maar niet zoals je verwacht. Simon en zijn vriendin Agatha waren het perfecte koppel, maar er zijn wat barstjes in hun relatie gekomen. Maar als Simon iemand tegenkomt die nog beter bij hem past, begint de romantiek op te bloeien. Ondanks de uitgebreide beschrijvingen voelt de relatie niet oprecht geschreven vanuit Simons oogpunt. Zijn gevoelens komen vanuit het niets en er is weinig tot geen karakterontwikkeling die leidt tot zijn plotselinge omslag van gevoelens. Toch lijkt zijn karakter meer te ontwikkelen in de tweede helft van de roman, waardoor ook de relatie oprechter lijkt te ontwikkelen.  

Een andere grote verrassing van de roman is de ontknoping. Ondanks dat de setting en de plot herkenbaar en cliché zijn, is het een vermakelijk boek. Carry On lijkt voorspelbaar, maar heeft een paar verrassende plottwists waardoor je blijft lezen.