Heerlijk boek om bij weg te dromen en wat smaakt naar meer!

De Stem van de Zee is het eerste deel van een trilogie, en wat voor één! Het neemt de lezer mee naar een wereld waar niets is wat het lijkt, gevuld met geheimen, personages uit volksverhalen en schimmen uit het verleden. Een donker verleden, waarin de mensheid grote tegenslagen te verwerken heeft gehad en daar nog altijd bovenop probeert te komen, ieder op zijn of haar eigen manier.

Nimue, de heldin van het verhaal, worstelt nog elke dag met de verdwijning van haar moeder en de dood van haar vader. Als ze op een dag achter een stukje van het geheimzinnige verleden van haar moeder komt, gooit ze het roer om en neemt haar broertje mee op een zoektocht naar de verdwenen vrouw. Hun eigen leven lijkt steeds meer op het leven dat hun moeder heeft geleid, waarin dappere keuzes moeten worden gemaakt door beiden. Aan welke kant staan ze, en durven ze net zo moedig te zijn als hun moeder?

Nimue en Arthur dragen het verhaal. Het gaat grotendeels om Nimue, maar samen met haar broertje heeft ze de kracht het verhaal te maken tot waar het nu is. Ze wijken het liefst nooit van elkaars zijde, en delen lief en leed. Gaandeweg zie je Nimue veranderen in de persoon wie haar moeder was, en Arthur groeit van een jonge jongen tot een jonge man die nergens bang voor lijkt te zijn. Ze groeien uit tot een sterk team, in een wereld waar een duistere ziekte schijnt te heersen en waar geen medicijn tegen is... of toch wel? En is de duistere ziekte echt gevaarlijker dan wat dan ook op de wereld? Donkere gedachten kunnen namelijk ook vreemde dingen doen met verbitterde personen, wat misschien nog wel een grotere dreiging voor de mensheid kan zijn...

Mara Li heeft een prettige en mooie schrijfstijl, die de lezer meeneemt naar een deels realistische, deels fantasie-gevulde omgeving. Het verhaal staat vol details, zodat je je op hetzelfde pad lijkt te bevinden als Nimue. Het is een avontuurlijke zoektocht, waarin er een (kleine) rol is weggelegd in de vorm van het verhaal over Selkies, de mysterieuze wezens uit de verhalen van de zee. Ik heb zo mijn vermoedens dat hier de laatste verhalen nog niet over verteld zijn. Ik kan in ieder geval niet wachten tot het volgende deel uitkomt, want er zijn nog genoeg dingen die ik wil weten!

Ik vond het een heerlijk boek om bij weg te dromen. Afgezien van het feit dat sommige situaties misschien wat te snel aan bod kwamen of te snel leken te gebeuren, ben ik wel nieuwsgierig geraakt naar het verdere verloop van het leven van Nimue en de mensen die haar dierbaar zijn. Ik heb al enkele kleine theorieën voor mijzelf bedacht en ben benieuwd of ik goed zit met mijn giswerk in mijn hoofd. En ja, zelfs al heb ik dit boek nu al enkele dagen uit, ik blijf erover nadenken. Vooral wanneer de wind begint aan te trekken en de lucht her en der grijzer begint te worden op de iets mindere dagen, en ik eropuit trek wanneer ik vrij ben op mijn "werkeiland" (zonder mist) of in de omgeving thuis. Het lijkt nog steeds of ik her en der dingen herken en ontdek uit het boek, op mijn eigen manier, en dat vind ik leuk!

Ik vind het absoluut een aanrader. Behalve dat het een boek van eigen bodem is, is het een verhaal dat heerlijk wegleest, en dat je soms over bepaalde zaken na zal laten denken. Het is voor mijn gevoel niet in een bepaald genre te plaatsen, wat het voor mij juist verfrissend maakte; het is een mix van iets wat in het echt zou kunnen gebeuren en fantasie, met boeiende personages en een mooi en prachtig omschreven setting. Ervaar het zelf en lees De Stem van de Zee, zou ik zeggen! Zowel te lezen aan het vasteland, op de zee, als op een eiland.