Spannende introductie van deze YA-trilogie, dat zich afspeelt in eigen land

Hoe zou jij je leven leven, als je anders bent dan anderen? Als je over krachten blijkt te beschikken die helemaal niet zo normaal zijn als jijzelf altijd hebt gedacht? En hoe ga je met die krachten om, als je ze aan de ene kant wilt gebruiken, maar die aan de andere kant niet kan - of eerlijk gezegd: mág - gebruiken, omdat je dan teveel opvalt en hiermee zowel je eigen leven als dat van de mensen om je heen in gevaar kan brengen?

Het zijn enkele vragen waar hoofdpersonage Hester elke dag over nadenkt. Ze weet zich wel redelijk een houding te kunnen geven tegenwoordig, maar ze merkt ook dat ze een muur om zichzelf heeft gebouwd om iedereen te beschermen tegen hetgeen wat zij kan. Die krachten hebben is namelijk tegelijkertijd ook iets wat ze vervloekt: ze heeft haar vader er niet mee kunnen beschermen. Ze draagt dit schuldgevoel nog altijd met zich mee, maar vecht er tevens tegelijkertijd tegen. Ze weet één ding in ieder geval zeker: ze zal het nooit meer zo ver laten komen. Ze zal zichzelf moeten leren accepteren, de krachten laten zijn voor wat ze zijn, en leren leven met het grote verlies.

Tot het moment dat haar hele leven op z’n kop wordt gezet: de vreemde dromen die ze heeft blijven haar stuk voor stuk achtervolgen, en ze begrijpt er niets meer van wanneer ze haar droomjongen - letterlijk én figuurlijk haar droomjongen - Siem tegenkomt. Ze lijken meer op elkaar dan ze ooit hadden gedacht en dit schept een band tussen de twee jonge mensen die steeds sterker wordt, hoe vaker ze elkaar zien. De vonk vliegt vurend over en Hester geniet van elk moment dat ze samen zijn. Dan verandert er een hele hoop in het leven waar ze eindelijk een draai in wist te vinden… Weten zij en Siem hun krachten verborgen te houden voor de wereld om hen heen, en daarmee ook de duistere figuren die plots overal lijken op te duiken op afstand te houden? En wie is toch de geheime medeheld die hen steeds probeert te waarschuwen voor het onheil dat in het verschiet ligt?

Hart van Glas is het eerste deel in de GAIA-trilogie, een trilogie van eigen bodem dat tevens ook afspeelt op eigen bodem. Hester en Siem zijn de ultieme tortelduifjes in dit YA-verhaal over superkrachten en alles wat hierbij komt kijken, zowel de positieve punten - uitzoeken hoe ver je kunt gaan, zonder teveel op te vallen en nieuwsgierig raken naar of er meer mensen zijn zoals jij -, als de negatieve punten, zoals de duistere kant die eraan kleeft: hoe ver ben jij bereid te gaan om je leven op te offeren, en tegelijkertijd de levens van de mensen om je heen te redden?
Aan de ene kant zit er flink vaart in het verhaal. Dit komt mede door de razendsnelle pen van auteur Miranda Peters, die heel goed lijkt te weten hoe ze de spanning hoog kan houden op de momenten dat het moet. Toch vond ik persoonlijk dat her en der het verhaal iets minder vlot verliep omdat er te zwaar werd geleund op de romance tussen de twee hoofdpersonages - voornamelijk in de eerste helft van het verhaal -… die overigens wél nodig is om uiteindelijk toe te kunnen werken naar de cliffhanger, die de lezer goed zal kunnen verrassen en op zal zadelen met een hunkering naar een vervolg! Dus ik begrijp heel goed waarom ze het zo heeft uitgewerkt. Petje af!

Het is absoluut een spannende introductie van deze trilogie dat zich in ons eigen land afspeelt, met voor iedere YA-lezer wat wils, en wat smaakt naar meer. Ik ben dan ook heel benieuwd naar het vervolg!