Fan van een fictieve band, met dank aan topauteurs Lily Frank en Roos Hart!

Het is één van de grootste festivals in Nederland. Het wordt elk jaar gehouden in Biddinghuizen en staat bekend om de vele acts, tenten, ellenlange tochten naar de camping (die achteraf toch wel weer mee blijken te vallen) en de hoeveelheid modder wat er geregeld te vinden is. En dit fantastische festival is dus de plek waar het zich allemaal afspeelt! De editie die wordt beschreven in Liefde op Lowlands is er één om nooit te vergeten. De (helaas) fictieve band Dark Mist Rising neemt de lezer mee voor een kijkje in hun rockende leven, en staat bekend om hun mysterieuze maskers, symfonische rockmuziek, geweldige lijv… hmm, en natuurlijk hun interactie met hun fans!

Het (bonus)verhaal begint in de schuur van Janus, waar hij de lezer al snel voorstelt aan Ka (Klaire) die de gevoelige snaren in hun levens op meerdere manieren raakt dan alleen als pianiste van de band. Hun korte maar absoluut opzwepende introductie voelt als een perfecte opening van het album dat ‘Liefde op Lowlands’ heet, en maakt je nieuwsgierig naar de rest van de band.

Vervolgens wordt er een kort rustmoment ingebouwd wanneer we in het leven stappen van Dore, een creatieve jonge vrouw die op weg is naar Lowlands en groot fan is van Dark Mist Rising. Ze komt in aanraking - letterlijk en figuurlijk - met Olaf, de langharige hunk die haar hart steelt en niet meer terug lijkt te willen geven.. tot iemand ze bruut uit elkaar lijkt te willen drijven. Gelukkig houdt haar liefde voor DMR en haar creativiteit haar overeind en lijkt plotseling haar grote droom uit te komen, wanneer ze haar muiltje verliest in de modder… of is het meer dan alleen die ene grote droom?

Na een symfonisch spektakel ontmoeten we sexy Zeb. Zeb, die vele harten verovert met zijn voorkomen en zijn gedrag… Behalve het hart van zijn droomvrouw Alice, die hem ondanks hun onverwachte maar zeer prettige ontmoeting niet meer wil zien. Het lijkt wel het verhaal van Alice in Wonderland: zijn hart tuimelt het haast oneindig-lijkende konijnenhol in wanneer hij haar uit het oog verliest. Hij moet haar terug zien te vinden.. en dat gebeurt, met alle onverwachte gevolgen van dien. Zijn hart vecht om duidelijkheid in de razende rollercoaster en hij weet maar één ding zeker: hij is verloren…

Het dramatische slotstuk met geweldige afsluiter van Zeb, sluit naadloos aan op de sprankelende, betoverende eerste tonen van het verhaal van Pandora. Ze weet niet wat ze ziet als ze die ene vrouwelijke, bloedmooie verschijning voor zich ziet. Haar hart vult zich met hoop.. tot iemand anders in gesprek raakt met de vrouw die haar hart sneller laat kloppen. Ze is ervan overtuigd dat ze een tweede kans krijgt in de liefde en is bereidt alles ervoor te geven om die kans te grijpen. Tot haar hart iets anders begint te schreeuwen en ze keuzes moet maken die ze eerder niet heeft durven maken. Ze zal zichzelf moeten laten zien zoals ze is. Zonder masker, puur en alleen als de Pandora zoals de band haar ook ziet, maar waar de buitenwereld maar heel even een glimp van heeft opgevangen, met alle hartbrekende gevolgen van dien. De wereld is hard, maar een hopend hart kan net zo hard zijn…

En dan ontmoeten we Duncan, het mannetje die vooral het mannetje is, zonder poespas, en het leven neemt zoals het is. Hij slaat zich overal doorheen, met of zonder drumstel. Alhoewel… hij laat het zo overkomen naar de rest, maar zelf weet hij maar al te goed dat hij een ander leven leidt. Wanneer Charlotte in zijn leven komt, is zij de eerste die zijn ware persoon leert kennen, met al zijn hebben en houwen. Ze laat hem op zijn drummende tellen passen. Op zijn beurt wil hij haar laten zien dat ze ook kan genieten van het leven, zonder plannen, behalve zijn plan: een festivalbucketlist. Gaat zij de uitdaging aan? En leert hij zijn eigen leven onder ogen te zien en het zelf ook te nemen zoals het is?

Lily Frank en Roos Hart zijn in deze bundel op hun best, en laten de lezer smachten naar meer: meer van hun fijne schrijfcreaties, en meer DMR, waarvan ik echt nog steeds hoop dat ze ooit van de bladzijden zullen stappen en zich in levende lijven laten zien aan de wereld. Mijn fangirlhart is in ieder geval door ze gestolen!

Liefde op Lowlands leest als een symfonisch metalrockalbum op zich: vlammende nummers met energiebruisende gitaarsolo’s worden afgewisseld met harmonieuze momenten, op weg naar de emotionele muziektonen en geweldige climax die het geheel compleet maken!