Een tikje misogyn en wat saai.

Dit is het tweede boek dat ik lees waarin Coltan uit Congo, in combinatie met een gewetenloze kapitalist, een rol speelt. Het andere boek is “het zwarte pad” van Asa Larsson uit 2014. Wel apart dat dit onderwerp blijkbaar zo leeft bij schrijvers.

Dan hoofdstuk 20 . De datum is 5 februari 2016. Vervolgens gaat Chris Victoria in november opzoeken in Bergen, ze is dan een poos uit de kliniek. Maar daar heeft hij haar net heen gebracht. Na veel heen weer bladeren kon ik alleen maar tot de conclusie komen dat dit bezoek voor 5 februari plaats vond. Blijkbaar was Sofie al eerder opgenomen geweest. Dit haalt voor mij de vaart uit het verhaal.

Het boek bevat daarna een beschrijvingen van ....De puntjes zijn omdat ik na een alinea of twee zo snel probeer te lezen om er maar voorbij te zijn dat ik geen idee heb waar het over gaat. Het is ook niet relevant voor het verhaal.

En tot slot:
mijn irritatie begon bij het lezen van de volgende woorden “gaf het rauwe daglicht de ruimte een kathedraalachtige sfeer”.
Rauw daglicht?