Geen boek dat je voor de rest van je leven bijblijft, maar desalniettemin: degelijk geschreven, degelijk opgebouwd, een sterk einde, en nergens van die saaiere momenten waar je gaat denken van dat het toch wel 50 bladzijden minder hadden mogen zijn.

Naast het who-dunnit-verhaal is er ook nog aandacht voor het bewust omgaan met de multiculturele samenleving - Joodse jongen meets Islamitisch meisje. Ik heb een donkerbruin vermoeden dat Nadel daarbij een beetje haar eigen mening geeft, maar: ze doet dat m.i. op een heel doordachte en niet-opdringerige manier.

Wat voor de lezer niet zo evident is: de namen van de personages; Turkse, Russische en Joodse namen waar we in West -Europa toch wel minder mee vertrouwd zijn. Daardoor duurt het toch wel een poos vooraleer je mee kunt en goed beseft wie wie is.

Ik kijk in elk geval zeker wel uit naar haar andere boeken.