Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Tukkers in de misdaad, een spannende streekroman

Jack Schlimazlnik 11 januari 2016 Auteur
Wie herinnert zich niet de vuurwerkramp van zaterdag 13 mei, 2000? De zaterdag van het Eurovisie Songfestival, een buitengewoon mooie dag en... Het is al bijna 16 jaar geleden. Hele volksstammen zullen er geen enkele herinnering aan hebben.

Peter de Zwaan stelt in dit boek de personages centraal. Dat doet hij wel vaker, maar in dit geval is het vaag houden van de achtergrond (de setting) niet erg prettig. Wie zich de ramp kan herinneren zal het ontbrekende zelf in kunnen vullen, de rest moet het doen met een uiterst summiere beschrijving. Bij zijn naamloze stad in zijn vroegere werk (o.a. Dietz, Coon) was het minder belangrijk, omdat er niets wàs dat herinnerd kon worden: de straatnamen en wijknamen spraken min of meer voor zich. Het was wereldbouw van grote klasse, waarbij de stad onderdeel werd van het verhaal. Hier is het eerder een haastig aangeschoten peignoir om de naaktheid van het verhaal te bedekken.

Enschede... ook volgens het boek ergens aan het einde van de wereld. Weinig mensen die ik ken zijn bekend met Enschede, en behalve het station heb ik er de laatste decennia niet veel van gezien. Ook hier gaat het met de setting de mist in, er is veel "namedropping" van plaatsen en straatnamen en zelfs hele wijken, waar je als buitenstaander totaal geen beeld van hebt, hoewel dat beeld wel een rol schijnt te spelen in de karaktertekening van de personages. Het geeft mij voordurend het gevoel dat ik een insider-grap mis.
Dat geldt overigens ook voor de exotischer oorden.

De personages zijn eerder karikaturen. Het zijn ook vrijwel allemaal Tukkers. Hier en daar wordt er zelfs in het Twentsche dialect geschreven, wat niet altijd even makkelijk is te volgen (tip: hardop lezen en denk aan Herman Finkers).

Het verhaal is vermakelijk, mede door de soepele vertelstijl van De Zwaan. Het zijn daarin eerder de details die het verhaal maken dan de plot. Dat blijkt ook uit het feit dat de plot van het misdaadverhaal niet wordt afgerond, talloze vragen blijven open. Dat maakt het verhaal meer een streekroman dan een misdaadroman, en dan een streekroman die zich eenvoudig om laat zetten tot een klucht. Qua sfeer, het soort personages en de omgeving, sluit dit boek goed aan bij De bruiloften van Annika Kommer.
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Jack Schlimazlnik