Een gedoseerd, romantisch verhaal

Laat ik beginnen met zeggen dat de originele synopsis De Vrouw van de Theeplanter geen eer aandoet. Waar de synopsis eindigt, begint het boek eigenlijk pas. En dat is meer dan 400 pagina’s vermaak. Er zit een hele bijzondere wending in deze roman en daar borduurt het complete boek op voort. De Vrouw van de Theeplanter staat vol met prachtige conflicten die gedoseerd aan de lezer worden gebracht. Het is stiekem wel een klein pareltje.

Het is eigenlijk zonde dat de synopsis je het idee kan geven dat dit een standaard historische roman is, waarbij een vrouwtje heimwee krijgt en gruwelijke dingen ontdekt en ook nog getrouwd is met een nare man. Het blijkt namelijk al vanaf het begin dat dit niet het geval is. Laurence is een lieve man die blijft werken aan het huwelijk tussen hem en Gwendolyn. Dat is voor de lezer een verademing.

Er is geen bad guy, of een eindeloze opstapeling van drama. De spanning en het conflict zitten in Gwen zelf. Zij vindt dat ze een grote fout heeft gemaakt, en probeert wanhopig om deze fout een plek te geven binnen haar leven op de theeplantage. Dat doet ze allemaal op eigen houtje, om haar man Laurence te beschermen.

Er is weinig aan te merken op De Vrouw van de Theeplanter en de manier waarop het verhaal verteld wordt. Hier en daar gebeuren wat dingen die uit het niets lijken te komen, maar al met al blijkt de roman prima in elkaar te zitten. Op het einde van de roman wordt er wel heel erg om de climax heen gedraaid, maar alle lijntjes komen toch nog prachtig bij elkaar.

De Vrouw van de Theeplanter barst van de leuke typetjes, de sluwe typetjes en waardevolle figuranten. Het is een beeldend verhaal waar je als lezer helemaal ingezogen wordt. Je voelt zowel voor Gwen als voor haar man Laurence een bepaalde sympathie. Zelfs de huishoudster van Gwen is er één die wonderbaarlijk levendig wordt neergezet.

De Vrouw van de Theeplanter is spannend, gedoseerd en prachtig neergezet. Vooral de liefhebbers van de boeken van Sofia Caspari mogen deze roman niet laten liggen. De Vrouw van de Theeplanter is romantisch, maar niet zoetsappig, en speelt zich af op een prachtig landgoed waar menig vrouw uit die tijd over zou hebben gedroomd. Het taalgebruik en de handelingen zijn wat meer op de tijd van nu gebaseerd. Dat geeft het een hedendaagse feel.

Op het gebied van historische romans hebben we er een mooi boek bij!