Vreemde vogels

Kirk Wallace Johnson houdt niet van half werk. Dit boek is gevuld met historische feiten, obsessief gedrag als het gaat om vogels en veren, en een verbeten zoektocht naar de waarheid. Het is een autobiografisch verhaal dat leest als een detective.
De verendief is een buitengewoon goed en prachtig beschreven verhaal over de schoonheid van vogels en de hebberigheid van de mens.
De ontberingen van een natuurwetenschapper met de naam Wallace die rond het jaar 1850 met een expeditie in het Amazonegebied de verschillende soorten vogels en insecten in beeld probeert te brengen is een stevige basis voor dit verhaal.
Als kind hebben de meeste van ons weleens een veer in handen gehad en goed bekeken. We hebben geleerd dat een veer niet alleen mooi en zacht is, maar ook functioneel. We gebruiken donsveren om onze dekbedden, kussens en jassen mee op te vullen. Mooie veren zijn ook geschikt om onszelf mee te versieren. Sportvissers gebruiken soms veren om vissen mee te vangen. De verschillende vissoorten voelen zich aangetrokken tot de diverse kleuren en vormen. De vangkans wordt met behulp van gebonden ‘vliegen’ vergroot.

De wereld van het ‘vliegbinden’ speelt een belangrijke rol in dit boek. Werden de 'vliegen' oorspronkelijk gebruikt om vissen te vangen, inmiddels is het uitgegroeid tot echte kunst.
Het waargebeurde verhaal over de verendief is goed en beeldend geschreven. Het boek is in het bijzonder aantrekkelijk voor lezers die een stukje historie en achtergrond kunnen waarderen.

Citaat:
‘Ik heb jaren zitten wachten op iemand als jij, ’zei hij. Hij rommelde in de puinhoop op zijn bureau: de accumulatie van jaren aan memo’s en tijdschriften, een afgedankt computerscherm, kantoormappen, grote ziploczakken vol goudparkietveren, minstens zeven koffiemokken en een Darth Vader-poppetje met een wiebelhoofd.