De Woongroep

Je bent 28 jaar, gezond, hebt je studie succesvol afgerond, een baan, fijne vrienden en een lieve vriend. Voor veel mensen heb je dan alles. Eleonoor ervaart het echter anders. Het voelt voor haar als dertien in een dozijn, voor haar tien anderen. Ze wil het verschil maken en in plaats van te gaan samenwonen, wat haar vriend Erik maar al te graag wil, kiest ze ervoor om te gaan wonen in een woongroep. Op zoek naar een meer betekenisvol leven, hoopt ze hier medestanders te treffen.

In deze woongroep wonen een aantal idealistische mensen, met wie Eleonoor verschillende avonturen beleeft. Ze voeren acties, gaan op zoek naar een verdwenen medebewoner. Allerlei zaken die eigenlijk tot niets leiden. Situaties worden complexer, maar Eleonoor blijft toch altijd denken aan Erik haar vriend.

Zoekende naar tevredenheid in het leven, maakt Eleonoor een ontwikkeling door. Ze belandt in niet-alledaagse situaties, maar of dat haar die tevredenheid oplevert?

Het gevoel waar Eleonoor mee worstelt is een gevoel waar velen mee worstelen. Is dit het nou? Haar medebewoners van de woongroep worden nogal bespottelijk neergezet, maar van Eleonoor zelf krijg ik niet echt een beeld van wat ze nou echt graag wil. Maar misschien is dit nou juist waar het verhaal omdraait en wat aanzet tot verder lezen.

Hoewel de toonzetting een beetje negatief over vind komen, heb ik het boek met plezier gelezen. het gevoel van ‘Is dit het nou?’, maak het verhaal des te fascinerender en zet aan tot denken.