Paaz

Een interview met Myrthe van der Meer bij Giel maakte mij wel heel nieuwsgierig naar het werk van deze auteur. Zodoende begon ik met Paaz. Zwaarmoedig? Die indruk wekte het boek bij mij totaal niet. Gewoon opgenomen op de Paaz, zoals het is.

Emma begrijpt er aanvankelijk niets van als ze wordt opgenomen op de Paaz. Ze is toch niet ziek? Ze wil alleen maar dood, dat is toch heel normaal? Naarmate ze langer op de Paaz verblijft, begint Emma steeds beter te begrijpen waarom ze is opgenomen. Ze beschrijft in het verhaal haar 'avonturen' tijdens de opname. Gesprekken met psychiaters, psychologen, groepstherapieen, haar tijdsbesteding etc. Alles komt aan de orde. Emma is duidelijk niet de enige die op de Paaz verblijft. Haar medepatienten en de omgang met hen worden duidelijk omschreven, ieder met zijn eigen problematieken. 

Emma werkt hard aan haar herstel tijdens haar opname en zal uiteindelijk de Paaz verlaten. Hoe zij haar verblijf ervaart? Ik raad je aan om dit boek zelf te lezen. Het geeft je een heldere blik op hoe het leven is op deze afdeling. Een minpuntje? In het boek komen ontzettend veel personages voor. Ik vond het soms lastig om ze te herkennen en wist dan niet goed meer wie het was. Maar ondanks alles toch een aanrader!