Een zeer geraffineerd in elkaar gestoken plot

Jenny Rogneby is een Zweedse criminoloog en oud-medewerker van de politie. Haar ervaring is goed te merken waar het gaat om onderzoek en de rol van de openbare aanklager. Leona, de teerling is geworpen  is haar debuut en een eerste deel in de serie over Leona.

Leona Lindberg werkt als rechercheur in Stockholm en heeft een indrukwekkende staat van dienst. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen, maar is diep van binnen ongelukkig met haar burgerlijke bestaan. Ze is gokverslaafd en denkt hierdoor een uitweg te vinden naar een beter leven. Wat haar omgeving niet weet is dat Leona door opgelopen jeugdtrauma‘s een antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft ontwikkeld. Ze is koel in de omgang, toont nauwelijks een geweten en haar kinderen zijn de enige voor wie ze zichtbaar gevoelens heeft. Dankzij haar jarenlange ervaring in misdaadanalyses is ze bekend met fouten waardoor misdadigers worden gepakt. Dit maakt van haar de perfecte crimineel wanneer haar gokverslaving uit de hand loopt en ze genoodzaakt is de wet te overtreden.

Wanneer Zweden wordt opgeschrikt door een bizarre bankoverval, gepleegd door een naakt en bebloed zevenjarig meisje, trekt Leona het onderzoek naar zich toe. Er volgt een tweede, soortgelijke bankoverval.  Leona boekt te weinig resultaat en haar ongeduldig geworden chef dwingt haar om samen te werken met twee collega’s. Leona zit niet op pottenkijkers te wachten en gaat zich steeds vreemder gedragen. In haar persoonlijk leven komt ze klem te zitten als haar pokerverslaving zijn tol begint te eisen en ze op grote verliezen komt te staan.

Het boek is niet wat je ervan verwacht. De rollen lijken omgedraaid en de lezer wordt op een zeer opjagende manier van schrijven op het verkeerde been gezet.  Het gegeven dat een mens in zijn leven meerdere rollen speelt, ligt ten grondslag aan het verhaal. Rogneby zit pal onder de huid van haar personages waardoor ze levensecht overkomen. De mens zit gecompliceerd in elkaar en er bestaan geen eenduidige antwoorden op vragen over motieven die leiden tot een misdrijf. En dat heeft Rogneby uitmuntend weten neer te zetten. Hier en daar zijn de gebeurtenissen wat ongeloofwaardig, maar wat maakt het uit? Het boek is een pure traktatie uit een onuitputtelijk potje spanning.

Een minpuntje is de sticker op de boekomslag, die aangeeft dat dit boek deel een is van de Leona-serie. Onze heldin mag kennelijk voortleven, en die wetenschap zou je leesgedrag kunnen beïnvloeden. Dat neemt niet weg dat Leona, de teerling is geworpen  leest als een aaneenschakeling van spannende situaties. De opbouw van het verhaal dwingt je om door te lezen, alleen al door de vele plotwendingen en verrassingen die Rogneby in petto heeft. Het einde voelt alsof je in een rollercoaster zit, die niet te stoppen is. Veel meer mag er niet worden prijsgegeven over deze geraffineerd in elkaar gestoken plot. Lees dit boek dat je letterlijk de adem beneemt en je bijna pijnlijk doet verlangen naar de volgende Leona.