Huisje

Boompje, Beestje?,Mia is gelukkig met haar Pete. Zoals in elke relatie sluipen na de eerste heftige verliefdheid de gewoontes erin. De passie van weleer ontbreekt.
Pete komt moe thuis uit zijn werk en brengt de avond zappend op de bank door.
Mia denkt dat dit zo hoort en is gelukkig tot ze in zijn mobiel een sms’je vindt dat niet voor een andere uitleg vatbaar is: Pete gaat vreemd. Haar wereld stort in. Ze wil hem kost wat het kost terugwinnen en in plaats van hem voor het blok te zetten bedenkt ze een listig plan.
Iedereen herkent de woede en jaloezie die ontstaat na de afschuwelijke ontdekking dat je vriend er een ander op nahoudt. Een logische stap zou die van de confrontatie zijn, met als gevolg een relationele onrust die kan leiden tot een pijnlijke breuk.
Mia doet het anders en gaat op jacht naar de identiteit van zijn andere vriendin. Dat Dawson haar protagonist hierin een actieve rol geeft, maakt het verhaal spannend.
Nadat Mia ontdekt heeft wie zijn liefje is en er niet meer omheen kan verandert ze in een koelbloedige duivelin die zint op wraak en met maar één doel: Pete voor zich terug winnen. Haar methodes zijn zeer geraffineerd en vooral heel herkenbaar voor vrouwen!
De geloofwaardigheid dat Mia geen enkele keer overweegt het Pete voor zijn voeten te gooien valt te betwijfelen. De auteur moet wel erg haar best doen om hard te maken waarom ze dit verzwijgt; slechts gedeeltelijk is ze hierin geslaagd.
Niet iedereen zet zijn wraakzucht om in daden. Mia doet het allemaal wel, echter zonder wapen en zonder noemenswaardig geweld. En toch is dát juist de heftigheid waarop de lezer zit te wachten, driekwart boek lang. Dawson werkt toe naar een apotheose: je voelt hem onder de bladzijden sissen als een slang die zijn prooi besluipt. De zorgvuldig opgebouwde en psychologisch uitgesponnen gedachtegangen van Mia, die moeten leiden naar het vereenzelvigen met haar daden worden langdradig. Dawson legt dit er te dik bovenop. Op het einde blijft er niets anders over dan een karikatuur van een jaloerse vrouw. Wat begint met een intrigerende titel eindigt met een geforceerde ontknoping.