Het verhaal begint vanuit het standpunt van Lennart, hij verteld over zijn jeugd, broertje en hoe hij nu in het leven staat, hij is beroepswerkloze, hij gebruikt drank en drugs als uitlaat voor zijn (in zijn ogen) mislukt leven.
Het tweede deel wordt verteld vanuit het standpunt van Misha, het jongere broertje van Lennart, ook hij is beschadigd, hij heeft daarentegen wel een baan en goedbetaald ook, hij heeft een goede opleiding.

Ze zijn hun ouders vroeg kwijt geraakt, daarna is het misgegaan, Lennart kon (of wilde) niet voor zijn broertje zorgen waardoor deze in jeugdzorg belandde en zoals zovaak in boeken was dit natuurlijk een verschrikking voor de 11 jarige Misha.

Misha verteld zijn verhaal vanuit de gevangenis en dit levert een leuk stuk op omdat je inzicht krijgt in het amerikaanse gevangenis stelsel en de criminelen.

Het is niet zo dat Misha verschrikkelijk sympathiek te noemen valt, hij manipuleert en gebruikt mensen net als zijn broer drugs en drank gebruikt, mensen die dicht bij hem staan hebben dit door maar blijven hem steunen.

Het is een boek die je blijft boeien tot het eind maar om te weten hoe het echt afloopt moet je wachten op de volgende boeken aangezien dit een trilogie wordt.

Ik heb het met plezier gelezen en wacht vol spanning op de volgende boeken.