Het circus is gruwelijker dan ooit

Toen ik Show Stopper las had ik best wel moeite om in het verhaal te komen. Maar dat einde blies mij gewoon weg van mijn stoel. Toen Show Stealer verscheen wist ik een ding zeker: ik moest en zou weten hoe deze duologie ging eindigen.

Hoshiko en Ben zijn inmiddels nog steeds op de vlucht. Maar dan worden ze gepakt. Ben sluit een deal met zijn moeder: hij gaat met haar mee als Hoshiko, Greta en Jack weg mogen, zij ontsnappen en Ben belandt in het vernieuwde en verbeterde circus.

We maken een kleine sprong in de tijd. Show Stealer speelt zich een jaar nadat Show Stopper geëindigd is af. Ben en Hoshi zijn dan alweer een jaar op de vlucht. Maar van die tijdsprong merk je nauwelijks iets. Het voelt niet alsof je iets mist. Het verhaal voelde meteen goed, ik zat meteen in het verhaal en voordat ik het wist was ik halverwege het boek.

Show Stealer leest echt als een trein weg. Het is super spannend en de korte hoofdstukken eindigen meestal met een flink cliffhanger waardoor ik dacht oh nog een hoofdstuk en dan ga ik slapen. Maar een hoofdstuk werden er twee, drie en voordat ik het wist was ik halverwege.

Show Stealer bleef ook tot op de laatste bladzijde spannend. De dubbele perspectieven vond ik zelf erg tof, vooral omdat Ben en Hoshi niet samen waren. Naast dat Hoshi op de vlucht was, was dat niet het belangrijkste in het verhaal. De politiek in deze wereld wordt ook belangrijk en daarnaast de opbouw van het nieuwe circus.

Wat ik me nog wel af vraag is hoe Hayley Barker zo wreed kon zijn om de verschillende acts bij het circus te bedenken? Hoe wreed moet je zijn om zoiets te bedenken? Maar toch heb ik van iedere bladzijde genoten.

Ik wil uitgeverij De Fontein bedanken voor mijn exemplaar van Show Stealer.