Sterk vervolg op Demonenbloed

Waarschuwing vooraf: degenen die deel 1 van De Woudzeekronieken, Demonenbloed, nog willen lezen en niet willen worden verrast door spoilers doen er beter aan niet verder te lezen.

Nachtvuur is het tweede deel van de in Duitsland veelgeprezen serie De Woudzeekronieken van Uschi Zietsch. In het eerste deel van die serie is Rowarn van een nukkige en driftige wees, die is opgevoed door twee centaurs, uitgegroeid tot een ridder, een man van aanzien met bijzondere gaven en vaardigheden. Hij is een belangrijke schakel geworden in de strijd tegen Femris, de duistere vijand die de wereld aan zijn heerschappij wil onderwerpen.

Ondanks het zware gevecht waarmee Demonenbloed eindigde is de strijd niet beslecht. Beide kampen hebben grote verliezen geleden, Rowarn is gevangen genomen en heeft het zwaar te verduren als willoos slachtoffer van de uiterst wrede Heriodon. Hij komt erachter dat ook andere kopstukken uit zijn kamp gevangen zitten. Ondanks de beperkte mogelijkheden tot communicatie lukt het om een plan te beramen om te ontsnappen. Dit lukt op spectaculaire wijze. Rowarn en zijn metgezellen gaan op weg naar Farnheim, een soort kuuroord waar de strijders van alle wonden kunnen genezen. Na een paar weken van herstel zijn zij in staat de balans op te maken. De schade lijkt mee te vallen. Helaas zijn er wel wat dierbaren te betreuren, doch er is vooral voetvolk gesneuveld en al gauw worden plannen beraamd voor een nieuwe aanval op Femris. Het wordt een reis waarin Rowarn weer veel ontdekkingen doet over zijn afkomst, het wordt steeds duidelijker dat hem een belangrijke rol te wachten staat, een rol waar hij steeds beter in groeit.

Ook Nachtvuur loopt voor de liefhebbers van epische fantasy volgens herkenbare patronen. De jongeman van bescheiden komaf die verwikkeld raakt in een strijd tegen schier onoverwinnelijke tegenstanders is een vaker voorkomende verhaallijn. Desondanks slaagt Uschi Zietsch er uitstekend in om het verhaal fris te houden. Haar stijl is weliswaar vrij eenvoudig, maar dat past wonderwel bij dit verhaal. De constructie is heel degelijk: elk boek kent drie delen, elk deel heeft zes hoofdstukken van min of meer gelijke lengte. Het verhaal wordt verteld uit het perspectief van Rowarn.

De auteur heeft een levendige fantasie en het lukt in dit tweede deel een stuk beter om mee te leven met de ontwikkeling van Rowarn en ook de fantasy-elementen komen beter uit de verf, evenals de episodes waarin er geen actie is. Mede door de aangename variatie in tempo is Nachtvuur gewoon een heel geslaagd boek. Extra pluspunt is dat de vertaling en de redactie in Nachtvuur stukken beter zijn verzorgd dan in de voorganger, dat verhoogt de feestvreugde enorm!

Voor degenen die nog niet bekend zijn met dit (sub)genre kan de serie De Woudzeekronieken een zeer prettige kennismaking zijn, maar ook voor de ervaringsdeskundigen is er van alles te beleven en is het bij tijden volop genieten. Op naar deel drie!