Onwaarschijnlijk complot

Aanbevolen voorbereiding voor het lezen van dit boek: stel je voor dat je in een raceauto stapt, helm op, verstand op nul, blik op oneindig, geen opwarmronde, vanaf het begin plankgas en doorknallen tot aan de finish en alleen maar remmen als het echt niet anders kan.
Dit is het tempo waarmee je te maken krijgt in Finale afrekening, het tweede boek van Robin E. Flennok, pseudoniem van Roelof Bennink, zakenman.

Hoofdpersoon is Josh McFarren, topspion, die op de zaak wordt gezet van de moord op een ex-spion. Die moord vindt plaats op de wanden van de Eiger. Vrijwel tegelijk verdwijnt op dezelfde plek op mysterieuze wijze de dochter van een invloedrijke industrieel. Onderzoek wijst uit dat rond dat tijdstip ter plekke meerdere duistere types zich hebben opgehouden.
Het onderzoek brengt McFarren in razende vaart naar verschillende plaatsen in Europa en later ook naar India. Hij komt op het spoor van een sinister complot dat bedreigend is voor een groot deel van de mensheid. Er is een dodelijk middel in handen van een groepje mensen dat daarmee de volgens hen miljarden niet relevante mensen op aarde wil elimineren. Het antivirus is alleen beschikbaar voor dat selecte clubje dat daardoor in staat is te overleven.
McFarren krijgt tijdens zijn speurtocht te maken met allerlei schimmige clubs die invloedrijk zijn en hem de ene keer dwarsbomen en dan weer behulpzaam zijn. Hij stuitert als een willoze flipperbal heen en weer in een spel waar afwisselend de Britse inlichtingendienst MI5, een obscure Maltezer orde en Indiase criminelen aan de knoppen zitten. Merkwaardig genoeg heeft hij in de slotscène ineens wel de touwtjes in handen.

Dergelijke complottheorieën hebben iets stompzinnigs. Hoe kun je bepalen wie relevant is? In een complexe wereld als de huidige zijn veel meer mensen relevant dan je denkt. Wie zorgt voor je dagelijkse levensbehoeften bijvoorbeeld? Hoe zorg je voor bescherming van de beoogde personen zonder dat het uitlekt? Er zullen toch altijd mensen zijn die naasten en dierbaren willen overhouden?
Maar ook de waaromvraag is van belang. Gaat het om macht? Macht bestaat vooral bij de gratie van mensen die dat legitimeren, ook al vind je ze irrelevant. Gaat het om geld? Wat heb je daaraan als er geen zogenaamd irrelevante mensen meer zijn die kunnen en willen produceren?
Ga je aan deze vragen voorbij dan kun je nog best een spannend boek schrijven. Daarin is de auteur helaas niet geslaagd. Er gebeurt in een razend tempo veel en van alles maar spannend wordt het nooit. Dat is voor een thriller wel een serieus mankement.

Diepgang hoeft de lezer ook niet te verwachten. Van de hoofdpersoon kom je niet veel meer te weten dan dat hij haar heeft en kan praten. Enige context is er niet. De belangrijkste levensvisie van McFarren is “Vertrouw niemand, vooral geen mooie vrouw”. Dit is ook meteen het diepzinnigste wat je in dit boek tegenkomt, helaas wordt dit wel om de paar pagina’s herhaald.
Die oppervlakkigheid geldt in nog sterkere mate voor de enorme hoeveelheid andere personages.
Finale afrekening is daardoor vooral bestemd voor liefhebbers die maar geen genoeg kunnen krijgen van actiethrillers en complottheorieën.

Het vorige boek van deze auteur werd niet bepaald warm onthaald. In de Detective- en thrillergids kreeg het één schamele ster. De auteur werd vanwege dat boek vergeleken met auteurs als Ludlum en Baldacci, maar dat is toch echt te veel eer.

Dit boek krijgt twee sterren: één voor de moeite en één voor het schrijfplezier dat van de pagina’s af spat. Dat dan weer wel.