Bijzonder meisje van zestien

'Maar een kind, zestien lentes zo pril,' aldus Boudewijn de Groot in een beroemd lied van zijn hand. Uit die zin spreekt een soort van generaliserende leeftijdsgebonden kwetsbaarheid. Dat het ook anders kan zijn bewijst de hoofdpersoon uit het debuut van Shannon Kirk, Methode 15/33.

Een meisje raakt op veel te jonge leeftijd zwanger. Lang weet ze dat verborgen te houden voor haar omgeving, inclusief haar ouders, die vooral met hun eigen carrières bezig zijn. Dat is niet eeuwig vol te houden. Na zeven maanden volgt een bezoek aan de kliniek, mede om een verloskundige te regelen. Kort daarop is het meisje verdwenen. Aanvankelijk denkt men aan weglopen, doch dan meldt zich een getuige die iets afwijkends heeft gezien. Een opvallende auto staat op een ongebruikelijke plek korte tijd stil langs de weg, op een tijdstip dat het meisje daar kan zijn geweest.

Het is het enige aanknopingspunt voor FBI agent Roger Liu. Volhardend gaat hij op onderzoek uit en geholpen door het nodige geluk verloopt dat onderzoek toch nog vlot. Intussen zit het meisje gevangen. Haar te baren kind is de reden voor de ontvoering.

De ontvoerde tiener is een bijzonder meisje. Ze legt zich emotieloos neer bij de situatie en gaat vanaf dag 1 analytisch te werk. Ultieme wraakzucht drijft haar. Elk voorwerp dat en elke situatie die ze in haar voordeel kan uitbuiten benut zij. Zij plant een ontsnapping waarbij de twee getallen uit de titel een belangrijke rol spelen. In die planning is het heel belangrijk dat haar ontvoerder minutieus te werk gaat en tot op de seconde voorspelbaar is. Dat buit zij maximaal uit.

Methode 15/33 is zeker geen gewone thriller. Het perspectief is vrij ongewoon. De vertellers zijn afwisselend het ontvoerde meisje en Roger Liu, die het verhaal doen in de ik-vorm,  waarbij zij zich geregeld rechtstreeks tot de lezer wenden. Dat maakt dat je het verhaal heel intensief beleeft.

Tamelijk ongewoon is ook dat het oplossen van de misdaad een bijrol speelt. De hoofdmoot vormt het meisje dat werkt aan haar ontsnapping. Ook de relatief grote aandacht voor de periode na de ontknoping is atypisch voor een thriller. De auteur heeft iets over de helft van het boek een daverende verrassing ingebouwd. Inventief, en alleen dat al maakt het de moeite van het lezen waard.

En toch zijn er ook enkele minnetjes te noteren, Het lukt niet altijd om de aandacht erbij te houden. Het is in enkele passages nogal moeilijk om de aandacht erbij te houden. Het gekozen perspectief is daar mede debet aan, het continu volgen van de extreem methodische gedachtegang van het meisje valt soms niet mee. Zoals het ook niet goed lukt om Roger Liu en zijn vrouwelijke kompaan helemaal serieus te nemen. Zij zijn blijkbaar bijzonder begaafd en hebben enkele zeer bijzondere eigenschappen. Desondanks gaan zij als een stel veredelde veldwachters te werk die bij het onderzoek over het nodige geluk niet te klagen hebben. 

Met deze minpunten valt goed te leven. Methode 15/33 verhaalt over een gruwelijk complot en is spannend en meeslepend. Het is een debuut dat staat als een huis.