Dienstmeisjes

80 jaar na datum is er dan de Nederlandse vertaling (door Barbara de Lange) van The Years.
Virginia Woolf schetst scènes uit het leven van twee generaties van de familie Pargiter, hun onderlinge verhoudingen en hun relatie tot de buitenwereld. De scènes springen van personage naar personage en bestrijken het tijdperk 1880 / 1933. Het verhaal beweegt mee met de seizoenen en buiten wat lichte onenigheden is er geen plot of conflict in de klassieke zin. Dit is impressionisme: steeds raak getypeerd en zorgvuldig geformuleerd. Zoals de veranderende sociale verhoudingen.
Een gesprekje (in 1914) tussen mevrouw Kitty en haar dienstmeisje Baxter:
'Dit het dan,' zei Kitty met een blik om zich heen.
Even knaagde er iets.
'Dank je wel, Baxter,' zei ze. 'Ik hoop dat je plezier hebt bij...' - ze aarzelde: ze wist niet wat Baxter op haar vrije dag deed - '... je toneelstuk,' gokte ze. Er verscheen een eigenaardig afgemeten glimlachje op Baxters gezicht. Kitty vond dienstmeisjes altijd hinderlijk, met hun ingetogen beleefdheid; met hun ondoorgrondelijke, gefronste gezicht. Maar ze waren wel nuttig.
'Goedenacht! ' zei ze bij de deur van de slaapkamer tegen Baxter; want daar keerde Baxter weer om, alsof haar verantwoordelijkheid voor haar mevrouw daar eindigde. Het toezicht op de trap was aan een ander toevertrouwd.