grandioos beeldende schrijfstijl

Laat mij maar meteen met de deur in huis vallen en alle voorbehoudende vertwijfeling voor een tweede roman van een alom gevierd auteur onmiddellijk de kop indrukken, dit is een schitterende roman! De uitgeverij heeft qua marketing echt niets aan het toeval overgelaten. Alles is onwaarschijnlijk goed georkestreerd, een super PR-campagne, een mooie kaft met een omgekeerde trapfiets verwijzend naar één van de meest hilarische scènes en een titel ‘Kalf’ die inslaat als een bom. Maar dit boek heet voor mij ‘Oscar’, waarom ja, dat lees je zelf wel. Het verhaal start als Jurgen, een gevierd acteur zijn grootvader ophaalt aan de luchthaven te Schiphol. Met deze startscene zet Myrthe v/D Meer een panoramisch beeld neer van een man die tegen de zon in doorheen een polderlandschap in een stokoude oldtimer tegen zijn zin een ‘wegloper’ ophaalt, een verschil van drie generaties. Deze blijft de hele roman op hoog niveau aanhouden en heel dikwijls is het zo grappig dat er glimlachend gelezen wordt, wat op zich al een hele kunst is. Is dit dan een grappig boek? Als je openstaat om als toeschouwer te kijken naar de tristesse van jong versus oud, te kijken naar het najagen van dromen, te kijken naar de onverzettelijke ijdelheid en zelfbehagen van twee individuen die met elkaar opgescheept zitten dan is het een grappig boek. Als je echter houdt van scherpe dialogen, geheimen die langzaam worden prijsgegeven, verbijsterende wendingen en als lezer graag ondergedompeld wordt in een sterk opgebouwd verhaal met een verassend plot dan lees je dit boek in één ruk uit. Zij die houden van menselijke emoties en over het empathisch vermogen beschikken om het spel van ontkenning, aanvaarding, ontroering en ‘houden van’ te ontrafelen halen dit boek best zo vlug mogelijk in huis.
Wil ik maar zeggen er zijn zoveel redenen waarom je dit boek ter hand kan nemen en puur voor het genot van lezen kan openslaan http://www.boekensite.gent/node/717