Deaver’s nieuwste gimmick?

Tijdens zijn ondervraging door FBI-agent en kinetisch-expert Kathryn Dance weet Daniel Pell op spectaculaire wijze te ontsnappen. Pell zat een levenslange gevangenisstraf uit voor de moord op de familie Croyton, waarbij de jongste dochter als enige de slachtpartij overleefde. Tijdens de klopjacht die volgt lijkt Pell de politie voortdurend net iets te slim af te zijn.
De introductie van Kathryn Dance in Jeffery Deaver’s laatste Lincoln Rhyme-thriller De koude maan was veelbelovend en zorgde voor een boeiende aanvulling op Rhyme’s onderzoeksmethoden. Maar of Kathryn Dance lang op eigen benen kan staan blijft natuurlijk de vraag.
Jeffery Deaver laat er geen gras over groeien, de actie start op pagina één met de ondervraging en spectaculaire ontsnapping van Daniel Pell. Wat volgt zou je haast als een soort road-movie kunnen bestempelen, die helaas niet altijd even spannend is, en uitmondt in een iets te lang uitgesponnen eindscène in en rondom de bungalow.
Hoe boeiend Kathryn Dance’s specialisme ook is, al te vaak bezondigt Jeffery Deaver zich aan al te nadrukkelijke verklarende passages, als ware je een universitaire cursus aan het lezen, of -iets minder verheven- een boek van Desmond Morris. Passages ook die de continuïteit van het verhaal wat in de weg staan. Passages die echter ook hoogst noodzakelijk zijn om als lezer te weten wat er in het hoofd van Dance omgaat, maar in toon toch net iets te belerend overkomen.
‘De onuitputtelijke voorraad van onverwachte wendingen’ (Publishers Weekly) die ook weer in deze Deaver opduikt doet de vraag rijzen of dit wel noodzakelijk is om een goed boek te schrijven. Spectakel boven kwaliteit?
De slaappop is ontegensprekelijk een boeiend, vlot geschreven en vlot leesbaar boek. Een goede mix Rhyme/Dance lijkt mij echter meer iets om naar uit te kijken dan een hele reeks Dance-solo thrillers.