Boeiende beschrijving waarom het fout gaat met de Euro.

Samenvatting:
Het boek laat zien dat de euro bedacht is als middel tot economische en
politieke integratie van een aantal EU landen. De belofte was toenemende
welvaart, vrijwel geen werkeloosheid, toenemende gelijkheid.
Dit zou bereikt worden door begrotings- discipline en verbod op overheidsschulden.
Maar door structurele fouten is het resultaat jaren lange stagnatie van de
economische groei en toenemende ongelijkheid. Heel duidelijk wordt getoond
hoe dit los staat van de financiële crisis, maar veroorzaakt wordt door
verkeerd beleid in de EU. Zelfs Duitsland, dat als voorbeeld geldt kent
vergeleken met andere landen elders in de wereld maar een heel erg matige groei.
Zodra een land door dit verkeerde beleid in de problemen komt ( zoals Griekenland )
is de ramp compleet en krijgt het door de trojka een programma aan maatregelen
opgedrongen wat de situatie nog veel erger maakt.
Voor veel maatregelen laat (Nobelprijswinnaar) Stiglitz zien waarom het niet
werkten wat de foute inzichten zijn. Ook geeft hij duidelijke oplossingen aan en wegen die men kan bewandelen om uit de problemen te komen.
Daarbij is belangrijk om meer zicht op de burgers en minder dienen van het industriële en financiële (banken) belang.
Ook wordt duidelijk dat de EU een uiterst ondemocratische organisatie is, waar
leiders op dictatoriale manier regeren en hun eigen zin doordrijven, zonder
ook maar op enige manier met de kiezers ( welke kiezers?) te checken.
Opinie:
Het boek is erg goed geschreven, leest ook voor een niet economisch geschoolde lezer vlot weg. Maar het wel helemaal geschreven vanuit een Grieks perspectief.
Duitsland is hier de grote boeman, die vaak zijn zin doordrijft. Maar een aantal
problemen in Griekenland en andere crisislanden worden zelfs niet eens benoemd.
Dat Griekenland tenminste een deel van de problemen zelf heeft veroorzaakt door te sjoemelen met de toetredingseisen en daarna in het begin erg veel heeft uitgegeven wordt nauwelijks genoemd. Wat ook nauwelijks genoemd wordt is dat de schuldigen in de vorm van politici die eerst mooi weer hebben gespeeld niet worden gestraft, maar nu weer hun praktijken kunnen voortzetten. Stglitz is erg tegen loondiefstal,
in de vorm van verlagen van lonen, terugdringen van vakbondsinvloed en verlagen van pensioen. Maar het grote medicijn dat hij aanreikt is de mogelijkheid om de munt te laten devalueren. En dat is eigenlijk diefstal op een grotere schaal.
Wat wel goed is, is de uitleg waarom landen zijn afgestapt van de goudstandaard, maar nu door de euro weer in eenzelfde positie worden gedrongen.
Ook mogen landen geen eigen industriepolitiek voeren maar worden de meest onzinnige dingen vanuit Brussel bepaald ( zoals de hoeveelheid room in roomijs ). Dus een leerzaam boek, wat aanzet tot nadenken maar wat met een kritische insteek gelezen moet worden.