Erg vlot geschreven presentatie van theorie als feiten

Samenvatting:
In het verhaal probeert een schrijver ( Ronald Giphart) op een erg populaire manier de inzichten van een wetenschapper ( Mark van Vugt) te poneren als vaststaande feiten.
Het verhaal is dat een aantal eigenschappen die we hebben opgelopen in het
allervroegste begin van de evolutie, toen we net rechtop liepen, nu onze ontwikkeling en ons gedrag bepalen. Vandaar de titel mismatch, dat zijn de afwijkingen tussen ons intrinsieke gedrag en het gedrag wat we eigenlijk zouden moeten vertonen.
Daarbij gaat de schrijver een aantal gebieden langs, zoals ziektes seksualiteit,
geloof, de klimaatverandering, enz.

Opinie
Het boek is heel erg vlot geschreven, met veel grapjes daartussen om het maar zo populair mogelijk te maken. Het verhaal lijkt veel op Sapiens ( Harari,) maar dan veel meer populair gemaakt. Hierdoor(?) staan er heel erg veel tegenstrijdigheden in het verhaal.
Zoals de Giraffe Gérard krijgt door de evolutie een lange nek, want dan kan hij beter bij de blaadjes hoog in de boom. Zijn neef kan dat niet, dus sterft uit. Maar beide wonen op de Afrikaanse savannen. Bovendien wordt de leefwereld van de eerste mensen ( inderdaad weer op de Afrikaanse
savannen) omschreven op een manier alsof de schrijver er zelf bij is geweest.
Waarom ons 'oude' brein voor sommige patronen blijft vasthouden aan al die oude gewoonten maar soms ook razend snel omschakelt (internet/computers/smartphones/social media) wordt helemaal niet duidelijk of vaak helemaal niet besproken. Op deze manier wordt het boek wel heel erg populair en is het
moeilijk na de eerste 20 blz het wantrouwen aan de kant te zetten. Dus halver wegen maar gestopt met deze flauwekul.
Overigens is het wel bewonderenswaardig om het verhaal in zulk hypermodern taalgebruik en met zoveel grappige zinnen te kunnen schrijven. Maar na 50 blz worden al die grapjes wel erg veel van hetzelfde.