Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Het verhaal over een paard om verliefd op te worden


Tegen de achtergrond van de desastreuze jaren dertig van de 20e eeuw raakten veel mensen hun geld en hun baan kwijt.
Hier begint het verhaal van het paart Seabiscuit een 3 jarige vos, die niemand een blik waardig gunt tot een man genaamd Smith het paard in het oog krijgt. Hij besluit het paard te kopen en te trainen tot een kampioen, wat geen makkelijke taak blijkt te zijn.
Smith vind voor zijn Seabiscuit de perfecte jockey. Wat er daarna gebeurde is geschiedenis. Smith laat het paard uitgroeien tot een legende. Maar wat zijn daar de kosten van?

Citaat uit Seabiscuit: blz 49:
Hij keek me uit de hoogte aan, herinnerde Smith zich later, alsof hij wilde zeggen: Wie denk jij wel dat je bent? Daar stonden ze dan, de man en het paard, elk aan een andere kant van de reling, en namen elkaar langdurig op. Smith zag de vlaktes van Colorado voor zich, en een taai koeienpaardje. De ponyjongen die de hengst naar de paal leidde gaf een ruk aan het leidsel. De romp van het paard keerde om en liep weg, en Smith keek toe. Mager, dat wel, maar het beest straalde kracht uit.
Smith bladerde door de levensbeschrijving van het paard in het renprogramma. De hengst was een afstammeling van de machtige Man o'War via zijn stamvader, de fantastische snelle, uitzonderlijk knappe Hard Tack, maar zijn onderontwikkelde bouw moest de schoonheid en de breedte van zijn voorvaderen ontberen. Hij stond laag op de benen, en zijn lijf had alle kenmerken van een sintelblok. Hard Tack was rijzig en glanzend geweest, met smalle heupen en lijnen die een en al beweging suggereerden, terwijl zijn zoonplomp, grof gebouwd, rechthoekig en log was. Hij had een zielig staartje, dat ternauwernood zijn hielen raakte. ........
.........De kwaliteit van dat paard, schreef een bewonderaar, school voornamelijk in zijn hart, en Tom Smith was de eerste die dat opmerkte. De naam van het paard ontging Smith, want hij hechtte niet aan woorden, maar vergeten deed hij hem niet. Toen het paard werd weggevoerd, zei hij zachtjes: Ik zie je nog wel.
Het paard heette Seabiscuit.......

Bij toeval ben ik bij dit boek gekomen. Iemand op Facebook had haar zolder opgeruimd en gaf 10 bigshoppers met boeken gratis weg. Dat kan je tegen mij beter niet zeggen, omdat het teveel boeken waren om op te noemen en je een gegeven paard beter niet in zijn mond kan kijken, heb ik de deal blind gemaakt en tot op de dag van vandaag heb ik daar geen spijt van gehad. Thuis gekomen ben ik alle boeken gaan bekijken en gaan sorteren en Seabiscuit zat er ook tussen.
Ik had al wel over het boek gehoord en heb alle boeken die ik heb gekregen, dus ook deze, in de boekenkast gezet ook al wist ik niet zeker of de boeken me genoeg aanspraken.
Toch ben ik door mijn to-be-read- lijst wel begonnen met Seabiscuit en ook daar had ik geen spijt van.
In het begin moest ik wennen aan de schrijfstijl omdat ik normaal gesproken boeken met dergelijk onderwerp niet lees.
Hoe meer ik in Seabiscuit las, hoe mooier ik het verhaal vond en ben ik fan geworden van boeken over racepaarden.
Dit boek kan ik iedereen aanraden die paarden fan is, houdt van paardenraces of gewoon fan is van een goed geschreven en mooi verhaal.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Janine's bookadventures