een compact debuut met een diepmenselijk kantje

Het debuutroman van Anne Neijzen heeft als titel “Zoutberg”. Een erg toepasselijke titel omdat deze berg een belangrijke rol speelt in het verhaal. Het verhaal gaat over Paul en Oscar die tijdens de oorlogsjaren bevriend zijn en waarbij hun band een stevige knauw krijgt door een gebeurtenis die hun leven gaat veranderen. De jaren vliegen voorbij en de vete blijft bestaan tot op hun oude dag. Oscar grijpt de laatste kans om paul te ontmoeten met een moeilijke confrontatie tot gevolg waarbij ook de zoon van Paul een betrokken partij is en het verhaal zich ontwikkelt in een richting die diepmenselijke kanten van de personages blootlegt met alle verwikkelingen vandien.

Als debuutroman is het goed boek om te lezen. Het is niet het debuut dat je omver blaast. Het is wel een boek dat je bijblijft en vanaf het begint meeneemt in kleine verhalen van een moeilijke periode in de geschiedenis en het heden waarbij het aangenaam is om te lezen omdat het ook herkenbaar is over schuld, wroeging, vertrouwen en verraad. . Het is een compact verhaal waarbij de auteur een goed evenwicht heeft gevonden tussen het uitwerken van details en soms algemeen blijven.

Het is geen verhaal waar je vrolijk van wordt maar wist mij toch te boeien tot op het einde dat eigenlijk wel er ineens was. Dat had misschien iets beter uitgewerkt kunnen worden maar dat is een detail bij dit boek.

Conclusie: een mooie debuutroman die zeker zijn plaats heeft in het rijtje van beloftevolle debuten: een compact verhaal in een moeilijke periode in de geschiedenis met boeiende personages. Ik ben benieuwd naar wat Anne in de toekomst nog op de wereld gaat loslaten.