Paula Hawkins: een vrouw met talent

Achteraf bekeken, beseft Paula Hawkins dat het verzenden van een onafgewerkte thriller naar verschillende uitgevers een enorme gok was, hoewel ze op dat moment het geld goed kon gebruiken. Soms -met een snuifje geluk- is een gok het begin van een succesvol leven. In minder dan een maand tijd werd 'het meisje in de trein' gekatapulteerd naar de top van de meest verkochte boeken in 2015. Afkomstig van een geplande 40 000 kopieën naar 500 000 kopieën. Van een onverwachte wending gesproken…

Paula Hawkins -een Britse auteur en journaliste- is geboren in Zimbabwe. Op haar zeventiende verhuisde ze samen met haar ouders naar Londen en studeerde filosofie, politiek en economie aan de universiteit van Oxford. Het idee kwam vanuit haar eigen treinervaringen. Soms betrapte ze zichzelf op het staren naar huizen door het treinraam en dan vroeg ze zich af wat er zou gebeuren als ze op een dag iets verdacht zou opmerken. Hoe zou zij dan reageren?
'Het meisje in de trein' is Hawkins' eerste psychologische thriller. Daarvoor schreef ze 'The money goddess' -een financieel advies boek- en vier romantische komedies die zelfs niet aanleunen aan haar huidige succesthriller. Na haar eerste vijf boeken wou Paula Hawkins een boek schrijven binnen het genre dat ze zelf het liefste las. Daar is ze voor de volle honderd procent in geslaagd want voor haar bestseller kreeg ze de Glamour Award voor schrijver van het jaar 2015.
Het boek ontvouwt zich op de trein naar Londen, waar de protagonist Rachel elke ochtend vertroeft op weg naar haar werk. Ze probeert de mislukte pogingen om zwanger te worden en haar man die haar verlaten heeft voor een andere vrouw, weg te drinken met alcohol. Op een dag merkt Rachel een man en een vrouw op in één van de huizen waar ze elke dag voorbijrijdt, ze noemt hen Jess en Jason. In haar ogen is dit het ideale gelukkige koppel. Elke dag observeert ze hen tot ze op een dag een lugubere ontdekking doet waardoor ze getuige wordt van de verdwijning van Megan -de echte naam van Jess- maar kan Rachel wel vertrouwen op haar eigen geheugen?

Huiselijk geweld, alcohol- en drugsgebruik en de vraag of je de mensen rondom je wel kunt vertrouwen staan centraal in dit boek dat zich afspeelt in 2012 en 2013. De verschillende ik-vertellers maken het verhaal extra interessant. Rachel wordt mooi ingeleid in tegenstelling tot Megan en Anna die plotseling verschijnen als vertelstandpunt waarbij Megans verhaallijn zich een jaar eerder afspeelt.
Rachel is zo'n alcoholverslaafde vrouw die je liever mijdt, ze begint vaak vroeg op de dag te drinken en herinnert zich de volgende dag niets meer. Haar man heeft haar verlaten voor een andere vrouw, ze is werkloos en woont bij een vriendin in huis.
Megan is de door Rachel gefantaseerde Jess. Samen met Scott -Jason- woont ze een paar huizen verder dan Rachels vroegere thuis waar nu Tom, Anna en hun kind wonen. Voor het grootste deel van de dag zit Megan thuis omdat haar galerie werd gesloten. Soms ontstaan er wat strubbelingen tussen Megan en Scott want hij wilt graag kinderen maar zij ziet dat niet zitten.
Anna komt pas later aan bod als verteller, maar is al eerder aangehaald door Rachel. In haar hoofdstukken gaat het vaak over Rachel die haar en Tom lastig valt. Ze is moeilijker om te begrijpen aangezien de lezer meer weet dan Anna zelf. Ze is een gewone huisvrouw die van haar man houdt en graag voor haar kind zorgt. Stilaan raakt ze Rachel haar stalkingen beu en dringt aan bij Tom om er iets aan te doen, maar hij laat het allemaal bezinken tot het overgaat.
Per hoofdstuk is er een zekere chronologie, maar als je dan alles samen bekijkt is de chronologie ver zoek. Er zijn constant flashbacks in de hoofdstukken waar Megan de vertelster is. Dit is niet zo onduidelijk als eerst verwacht, uiteindelijk kan de lezer gemakkelijk volgen zonder achterop de geraken. Dat is zeker bewonderenswaardig aan de schrijfstijl van Paula Hawkins. Ze schrijft vlot, realistisch en het is gemakkelijk om jezelf in de personages te vinden.
'Het meisje in de trein' is opgebouwd door het gebruik van inhoudelijke spanning. Het verhaal lokt je nieuwsgierigheid mee naar een climax. Dit zorgt ervoor dat de lezer geboeid blijft tot het einde.

'Het meisje in de trein' behoort tot één van mijn lievelingsboeken van 2015. Het genre behoorde sowieso al tot mijn favorieten maar Paula Hawkins geeft het haar eigen 'twist' en dat maakt dit boek extra bijzonder. Het boek draait om drie vrouwen die een niet zo alledaags leven leiden. Ze maakt de personages levensecht, het lijkt wel dat je Rachel, Megan en Anna al een tijdje kent. Niet iedereen is voorbestemd om boeken te schrijven van dit niveau. Het is een gave om de vragen van de lezers te beantwoorden en toch ruimte over te laten om hun fantasie de vrije loop te laten gaan. Datgene dat mij het meeste gaat bijblijven is de interactie tussen Rachel en de lezer. Op het ene moment weet je als lezer meer dan Rachel en dan plotseling besef je dat Rachel al veel verder stond dan jijzelf. Zo krijg je een spel van weten en niet-weten tussen beiden. Over elk detail is nagedacht, het boek zit steengoed in elkaar, het is bijna onwaarschijnlijk dat Hawkins dit heeft gerealiseerd in zes maanden.
Ik ben in ieder geval zeer enthousiast over deze debuutthriller en wil hem zeker aanraden!