Voor een apotheek in Stavern (Noorwegen) wordt een man neergeschoten. In een vakantiehuisje op het schiereiland Kaupang verbrandt een jonge vrouw. Op open zee drijft een onbemand jacht vol bloedsporen. Drie gebeurtenissen die schijnbaar niets met elkaar te maken hebben – maar commissaris William Wisting weet het zeker: er is een connectie.
Wisting gaat met zijn team op zoek naar de verbanden tussen deze 3 gebeurtenissen, maar het vlot niet erg door tegenslagen, zoals het verdwijnen van videobanden van beveiligingscamera’s en getuigen en de diefstal van het jacht dat later uitgebrand teruggevonden wordt. Hierdoor worden allerlei mogelijke sporen vernietigd en moet Wisting het hebben van zijn eigen speurdersvermogen om de connectie tussen de drie zaken aan te tonen. Het lijkt een ondoordringbare kluwen losse draden te zijn waarin geen patroon valt te ontdekken. Langzaam maar zeker ziet hij toch kans wat draden bij elkaar te krijgen van waaruit hij de countouren van een misdaad kan weven die heden ten dage helaas bij het dagelijks leven lijkt te horen, met in het laatste hoofdstuk nog een onverwachte apotheose.
Ik heb genoten van de kennismaking met deze auteur en zijn hoofdpersoon! Van voor naar achter klopt het boek helemaal. De intrige en de personages zijn zeer geloofwaardig en omdat de schrijver uit zijn eigen ervaring kan putten (hij werkt zelf bij de politie in Noorwegen) zijn de stappen in het onderzoek logisch en word je als lezer meegenomen door de diverse stappen van het onderzoek. Je gaat zelf al een beetje puzzelen: wat heeft die getuige gezien en hoe past dat in het plaatje? Klopt het wel wat hij zegt met wat je al eerder gelezen hebt?
Ik heb bij thrillers vaak de neiging om alvast achterin te kijken om de dader te achterhalen, maar daar heb ik bij Horst geen last van gehad. De logische opbouw van het boek en het feit dat je precies weet wat Wisting ook weet, maakt het doorlezen tot een feest en het is dan ook niet nodig meer te weten dan je al doet. Klasse!