Recensie De eenzaamheid van de priemgetallen

Aan de ene kant vond ik het een erg boeiend boek; aan de andere kant erg triest vanwege de levenshouding van Mattia en Alice.
De eenzaamheid van beide hoofdpersonen en de manier waarop die zich bij beiden uit is treffend beschreven. Toch houd ik bij Alice een beetje een gevoel van: was het allemaal wel zo erg en 'speel' je niet met je anorexia om andere mensen aan je te binden.
Wat dat betreft kon ik meer sympathiseren met Mattia die op zijn manier probeert het hoofd boven water te houden, zonder daarbij te leunen op andere mensen.