Recensie De jongen in de gestreepte pyjama

Ik heb het boek ademloos uitgelezen... Kan er weinig over zeggen zonder als spoiler op te treden, maar geloof me, dit is een boek dat je op een gegeven moment niet meer weg kunt leggen. Ongelooflijk; ik ben er stil van (en dat gebeurt me niet vaak met een boek). Bruno naïef, zoals soms geopperd is? Nee, dat geloof ik niet. Ik krijg de indruk dat hij door zijn manier van opvoeden (hoezo: opvoeden?) een erg in zichzelf gekeerd jongetje is geworden en dat de gebeurtenissen in het boek precies zo hebben kunnen plaatsvinden als hier beschreven. Ik heb geen goed woord over voor zijn vader en zijn moeder; die komen over als personen die zozeer in hun eigen wereld leven dat ze de wereld van hun kinderen totaal vergeten zijn.
Indrukwekkend; alleen het einde vind ik niet passen bij het boek. Het doet er niet toe wat er met zijn vader en moeder gebeurt; het laatste hoofdstuk had wat mij betreft niet geschreven hoeven te zijn.