Recensie De ordening

Gelezen oktober 2008.
Ik was getriggerd omdat ik in de veronderstelling was dat het boek een thriller was, maar dat is niet zo. Het is een vreemd boek met een vreemd einde, maar wel heel bijzonder mooi beschreven. Stella is een apart meisje, afgestudeerd in de filosofie met weinig vrienden en weinig om handen. Ze gaat het archief ordenen van een oude vrouw. In het boek wordt heel duidelijk de link gelegd met de zwarte weduwe Rost van Tonningen. Als het archief geordend is, klaar om er memoires van te maken, steekt de weduwe alles in de fik. Het enige thriller-aspect van het boek is wanneer Stella met de weduwe en de kleinzoon van een goede vriend van de weduwe naar Zwitserland vertrekt en Stella wordt achtergelaten terwijl de kleinzoon er met een kostbaar schilderij vandoor gaat. Allemaal vaag, maar zoals gezegd wel heel mooi beschreven. Ik kon niet stoppen met lezen.
Is Stella een amoreel persoon? Hoewel haar promiscue gedrag en het uitlenen van haar zolder voor wietteling dat wel suggereert, komt ze toch niet als zodanig op mij over. Wel als een meisje/jonge vrouw die geen sturing heeft in haar leven en dat eigenlijk ook niet wil. Toch wil ze ook niet afglijden naar bedenkelijker nivo; ik heb de indruk dat ze daarom probeert de zwerver die overal opduikt te 'helpen'.