Ik vind de meeste Havanks met De Schaduw fantastisch. Ze zijn zeer geschikt om af en toe te herlezen. Dit geldt ook voor De Schaduw grijpt in. Door de hilarische namen van sommige personages heb je soms het idee een slapstick te lezen. Desalniettemin blijft vooral het spannende karakter van het boek de boventoon voeren.
Het gekke is dat Havank in sommige boeken wel en in andere geen gebruik maakt van humoristisch taalgebruik. Eerlijk gezegd vind ik de boeken zonder de leukste, maar als tussendoortje is De schaduw grijpt in ook prima leesvoer.