Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie Ik rouw van jou (7 dagen 7 nachten)

Janneke Bouwman 13 februari 2011
'Pa is dood', zegt Wendy terloops, alsof het al eerder gebeurd is, alsof het elke dag gebeurt. Die act van haar, dat ze nooit ergens door van streek raakt, zelfs niet door een echte tragedie, kan behoorlijk irritant zijn. 'Hij is twee uur geleden gestorven'.
'Hoe is het met mam?'
'Je kent mam toch? Ze wilde weten hoeveel fooi ze de lijkschouwer moest geven'.

Een geweldige start van een boek over een familie die na het overlijden van de vader tot hun verbazing wordt opgeroepen om 'sjivve' te zitten: de rouwzitting bij een overlijden in Joodse kring. Ze moeten 7 dagen en 7 nachten bij elkaar zijn en rouwen. En dat terwijl ze nog geen 4 uur in elkaars nabijheid kunnen zijn zonder elkaar te beledigen, ruzie te maken of weg te lopen.
Toch komen ze allemaal: hoofdpersoon Judd Foxham, die net van zijn vrouw is gescheiden omdat ze met zijn baas vreemdging – en nu blijkt ze zwanger van Judd te zijn. Extra pijnlijk nadat ze eerder een doodgeboren kindje hebben gehad. Zus Wendy met haar man die zijn zaken belangrijker vindt dan zijn gezin; oudste broer Paul en echtgenote Alice die zo dolgraag een kindje willen en jongste broer Philip, de flierefluiter die komt en verdwijnt naar gelang het hem zelf goeddunkt. En uiteraard zijn moeder: de welgeschapen psychotherapeute die precies weet wat kinderen nodig hebben maar niet weet hoe dat aan haar kinderen over te brengen. Er zijn geheimen, er is onderlinge competitie, er zijn problemen van vroeger en problemen in het heden. Alle frustraties en oud zeer borrelen als in een hogedrukpan door elkaar en het wachten is op de explosie. Of weten ze elkaar weer te vinden?

Jonathan Tropper schetst op aangrijpende wijze het leven van een compleet disfunctionele familie. Ernst en hilarische momenten wisselen elkaar moeiteloos af, met taalgebruik dat de ene keer poëtisch is en de andere keer zo bot en recht voor zijn raap dat je de verbale klappen snoeihard voelt aankomen. Dit is een heerlijk boek dat je haast niet weg kunt leggen en dat je leest met een lach en een traan. Ik heb ervan genoten.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Janneke Bouwman