Zij is schooljuf in Rotterdam. Zij wordt bespied, vastgehouden en stelselmatig verkracht door de schaakleraar van diezelfde school. Hoe is dat zo gekomen en wat zit daarachter?
Zij is een gewone Hollandse meid met een recente ex-vriend, lieve ouders en een stel jeugdvriendinnen. Ze woont in een slooppand – alle andere panden in de straat zijn al leeg en dichtgetimmerd – en moet dringend op zoek naar nieuwe woonruimte. Hij is een schaakleraar die free lance op diverse scholen lesgeeft.
Hij heeft een idee-fixe waarop zij het perfecte antwoord is. Wat volgt is waanzin: hij gijzelt haar, neemt haar leven over en zorgt ervoor dat ze nergens terechtkan, zelfs niet bij haar ouders of haar huisarts. Iedereen denkt dat ze met hem een gelukkige relatie heeft en ze ziet geen kans ze op andere gedachten te brengen. Als een ware schaakgrootmeester heeft hij alle zetten van tevoren bedacht en voorzien en tegenacties bedacht. Langzaam maar zeker drijft hij haar naar de slotsom dat er maar één oplossing mogelijk is. Wanneer ze getriggerd wordt door de graffiti uitspraak: Lost time is never found again gaat ze op heel overtuigende wijze tot aktie over. En hoe!
Dit debuut van Michèle van Rees mag er wezen! De hoofdstukken zijn afwisselend kort en lang en het perspectief wisselt regelmatig van hem naar haar. Dat maakt het boek heel toegankelijk en prettig leesbaar. Het boek is niet superspannend, maar de schrijfster weet door de perspectiefwisselingen en nieuwe ontwikkelingen er goed de vaart in te houden.
Het enige minpuntje, omdat het voor mij ongeloofwaardig is, was haar passiviteit. Ze probeert wel hulp te zoeken, maar haakt bij tegenslag meteen af. Desondanks een prima debuut.