Onderkoeld vind ik één van de beste thrillers van Indridason die ik ken. De titel slaat op de toon, op de misdaad en op de natuur.
Wat onderzoekt Erlendur eigenlijk? Is er wel een misdaad gepleegd of ziet hij spoken wanneer hij probeert te achterhalen of een zelfmoord wel een zelfmoord is. Daarnaast verdiept hij zich nog een keer in een paar verdwijningen van 30 jaar geleden. En ondanks dat het zo lang is geleden, ziet hij kans nieuwe feiten boven tafel te krijgen.
Is dat ook mogelijk voor zijn zoektocht naar zijn broertje Bergur? Die is als kind verdwenen toen hun vader met zijn twee zoons op zoek ging naar een paar afgedwaalde schapen. Daarbij werden ze overvallen door een sneeuwstorm. Erlendur werd gered; zijn broertje is nooit teruggevonden. Dit heeft een grote invloed gehad op zijn leven en dit thema komt ook altijd terug in de boeken van Indridason.

Het boek beneemt je niet de adem van de spanning en je zit niet nagelbijtend verder te lezen. Ook zie je al van verre aankomen hoe het met de zelfmoord zit. Maar Indridason weet de lezer vast te pakken en niet los te laten met zijn prachtige taalgebruik, mooie natuurbeschrijvingen en zijn inzicht in mensen en hun doen en laten.
Terecht bekroond met het predikaat 'literaire thriller'.