Ik heb dit boek met plezier gelezen, maar waardeer het met niet meer dan 3 sterren. Het laat een ambivalent gevoel na: het leest lekker vlot weg en is spannend, maar de karakters komen helaas niet helemaal tot hun recht. Ik werd niet in het verhaal gezogen, maar heb wel wat geleerd van de gang van zaken rond een fusie. Maar het is te afstandelijk geschreven. Het enige echt spannende moment is als Matti de dode E.D. vindt. De wijze waarop de plot zich ontvouwt vind ik erg rommelig: ineens is Matti de gevierde heldin die de moord oplost! En tot dat moment is het nog niet eens duidelijk dat er een moord is gepleegd. De dood van E.D. wordt in eerste instantie gezien als een ongeluk. Wat meer aandacht voor de plot en wat minder voor het reilen en zeilen van een fusie had het boek veel spannender gemaakt.
Al met al een boek dat een beetje teleurstelt. Zeker na alle verhalen die ik over Charles den Tex had gehoord na het winnen van zijn derde Gouden Strop. Maar ik ben wel nieuwsgierig naar andere boeken van deze auteur en schrijf hem dus nog niet af.