Wanneer de 12-jarige Jamie Gabriel tijdens zijn krantenwijk wordt ontvoerd en als van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen, stort de wereld van zijn ouders, Paul en Carol, in. Veertien maanden lang wachten ze op bericht, terwijl de politie geen stap verder komt in het onderzoek en daar ook weinig moeite voor lijkt te doen. Via via komt Paul in contact met privé-detective Frank Behr, die met grote tegenzin de zaak op zich neemt.

Met Frank Behr introduceert de auteur in dit debuut een personage die je als lezer in je hart kunt sluiten: ruwe bolster, blanke pit; een man met een roerig en verdrietig verleden. Gescheiden, kind gestorven, baan kwijt: je kunt hem zo uittekenen. En toch is hij geen cliché en weet David Levien hem levensecht te portretteren. Ook de verhouding tussen Paul en Carol nadat Jamie is verdwenen wordt met veel inlevingsvermogen geschetst.
Frank en Paul ontrafelen een duister complot waarbij duidelijk wordt dat Jamie niet de enige vermiste puber is....

Stad van de zon leest als een vlotte detectivethriller. De schrijfstijl van Levien is vlot en aansprekend en tijdens het lezen kun je bijna niet stoppen. Toch bekruipt mij nadat ik het boek heb dichtgeslagen een licht teleurgesteld gevoel: de zoektocht van Behr stoelt wel op een paar al te toevallige samenlopen van omstandigheden en aanwijzingen waarvan ik me niet kan voorstellen dat die bij het politie-onderzoek over het hoofd zouden zijn gezien. Wanneer je dat echter voor lief neemt, heb je met Stad van de zon een lekkere, vlot leesbare detective (ik vond het niet echt een thriller, het is meer een speurdersroman) in handen voor een aantal uren leesplezier.