Recensie Verdwenen, maar niet vergeten

De spanning druipt er weer vanaf bij dit boek van Philip Margolin!
Tien jaar geleden verdwenen een aantal vrouwen spoorloos. Het enige dat achterblijft is een zwarte roos en een briefje: Verdwenen, Maar Niet Vergeten. Het blijft voor de politie heel lang een raadsel wat er nu eigenlijk is gebeurd, maar vanaf het moment dat de vrouw en dochter van een advocaat vermoord worden, komt er meer schot in de zaak. Maar helaas wordt de ontvoerder/moordenaar niet gevonden.
Wanneer advocate Betsy Tannenbaum tien jaar later de verdediging op zich neemt van de rijke Martin Darius kan ze niet bedenken dat ze met deze afschuwelijke zaak te maken krijgt. Wie is Darius en waarom heeft hij haar uitgekozen als advocaat? Wat is zijn connectie met de zaak van 10 jaar geleden?

Philip Margolin weet de spanning behoorlijk op te voeren. Daarbij gebruikt hij een hele vlotte schrijfstijl, waardoor je door het boek heen vliegt. En dat is het enige wat je wilt: doorlezen, zo vlug je kan, om er zo gauw mogelijk achter te komen wie nu uiteindelijk verantwoordelijk is voor de gruwelijke moorden waarvoor Betsy's cliënt wordt aangeklaagd.